B. De granaatwerper.
De granaatwerper is een krombaan vuurwapen, dat zich bijzon
der eigent voor het bestrijden van levende doelen, welke niet van
een horizontale doch wel van een verticale dekking zijn voorzien,
waartegen vlakbaan vuurwapenen onmachtig zijn.
Tegen horizontaal gedekte doelen is geen materieele uitwerking
te verwachten, omdat het projectiel bij het treffen van weerstand-
biedende dekkingen springt, voordat het is binnengedrongen. Het
wapen eigent zich bij voorkeur voor de bestrijding van doelen van
geringen omvang.
Het wapen en de bijbehoorende munitie worden gedragen door
de bedieningsmanschappen. Door zijn eenvoudige samenstelling
en geringe vuurhoogte kan het wapen in elk terrein gedekte op
stellingen vinden. Er wordt mede geschoten met één bepaalde
lading en op doelen tot ten hoogste 400 m.
Het bepalen van den afstand heeft plaats door schatten afstand
bepaling door inschieten wordt met den granaatwerper niet
toegepast.
De sterk gekromde banen maken het mogelijk het vuur op
korten afstand 50 m) voor de eigen troepen te brengen en
openen voorts de gelegenheid tot het innemen van opstellingen
dicht achter de eigen troepen.
Het vuur kan met een snelheid van 20 schoten per minuut wor
den afgegeven en heeft een kleine spreiding (LSr,0 5 BS50
2/2%). Het vuur kan slechts door verplaatsing van de affuit
in zijdelingsche richting worden verlegd.
370
