het afsluiten of het open houden van een défilé,
het optreden van een achterhoede,
het optreden van een gevechtsbeveiliging tegen een flankbe
veiliging,
de vertragende actie,
kunnen alle worden ondergebracht onder den soortnaam gevech
ten om tijdwinst x)zij vormen een onderdeel van het gevechtsplan.
Daarnaast treffen we het verdedigend gevecht aan als gevechts-
wijze, in den vorm van een langdurige verdediging.
B. De verdediging om tijdwinst.
Bij de verdediging om tijdwinst wordt de inzet van vuurkracht
en stootkracht bepaald door de opdracht in betrekking tot den
duur van het standhouden, uiteraard mede beschouwd in
verband met de in te nemen frondtbreedte en de terreinsom
standigheden. Bij deze verdediging neemt het vertragend gevecht
een geheel afzonderlijke plaats in.
Bij een vertragende actie zal de verdediging er op gericht moeten
zijn, dat in de opeenvolgende lijnen van weerstand het gevecht
ongestoord kan worden afgebroken. Den vijand dient daartoe
zooveel mogelijk te worden belet, het terrein te bereiken van
waar dit teruggaan ernstig door zijn vuur zou kunnen worden
bemoeilijkt.
Aangezien bedoelde opstelling zich in algemeenen zin binnen
de kleine afstanden (tot en met 500 m) van de stelling bevindt,
zal de verdediger vóórdat de vijand nagenoeg tot op dezen afstand
gevorderd is maar ook niet eerder het gevecht moeten
afbreken 2)
De vertraging zal derhalve moeten worden verkregen door op
een afstand hoven 500 m, dus op middelbaren en z.m. op grooten
afstand, de voorwaartsche beweging van de vijandelijke troepen
te belemmeren.
De inzet van troepen voor een vertragende actie komt der
halve neer op den inzet van mitrailleurs, c.q. mortieren en
onder gunstige terreuromstandigheden van karabijnmitrail
leurs, welke laatste alsdan op afstanden van 800 m af eveneens
aan het vuur kunnen deelnemen.
Geweer(karabijn)schutters, tevens strijders voor het handge
meen, vervullen bij de vertragende actie een zeer ondergeschikte
rol. Zij kunnen worden belast met werkzaamheden van verster-
kingskundigen aard (w.o. het verbeteren van het schootsveld)
b Gevechten om tijdwinst kunnen in bepaalde gevallen ook offensief
worden gevoerd.
b Als uitvloeisel hiervan worden uit een practisch oogpunt aan elk der
ondercommandanten de terreindeelen aangewezen, tot waar de vijand ge
naderd moet zijn alvorens het bevel voor den terugtocht zal worden gegeven
[A.T.V. II pt. 192 (2)].
231
