299
en dit is slechts mogelijk bij een geregeld en nauwgezet periodiek
onderhoud. Met onze lichte kruisers Java en Sumatra heeft
onze marine op dit punt de noodige ervaring opgedaan.
EEN HALF JAAR OP ZEE.
Ongetwijfeld heeft destijds de commissie Kan een minitieus onderzoek
ingesteld bij onze bekwame marine-ingenieurs omtrent de tijden dat
per jaar over een kruiser kon worden beschikt en gedurende welken
zij op een werf moesten stilliggen voor onderhoud en herstelling. Het
zou mij verbazen, als het oordeel van die vakmenschen niet zou over
eenstemmen met wat in de practijk gebleken is, n.l. dat in een periode
van een jaar een kruiser slechts zes maanden in de vaart
kon zijn, terwijl de andere zes maanden op een werf moest worden
vertoefd. Beschikt men dus over drie slagkruisers, dan zal men gedu
rende zes maanden van het jaar over één en de overige zes maanden
over twee slagkruisers met zekerheid kunnen beschikken.
Slagschepen, waarbij de snelheid niet zoo'n allervoomaamsten factor
vormt als bij kruisers, verkeeren, wat de onderhoudstijden betreft, in
belangrijk gunstiger omstandigheden en daardoor zal van de totale
sterkte op een aanmerkelijk grooter percentage met zekerheid gerekend
kunnen worden.
Elke oorlogvoering, ook die ter zee, komt er op neer, dat men de
zwakke punten van den tegenstander tracht te ontdekken en dan op
die punten met een sterke overmacht zijn aanval inzet. Onze zwakke
punten zullen bij den aanvaller maar al te goed bekend zijn als wij over
geen zwaardere schepen dan slagkruisers van ruim 25.000 ton beschik
ken. Zonder zijn maritieme machtspositie in de wereld ook maar in
het minst op het spel te zetten, zal hij, waar geen tegenstand van belang
onzerzijds ter zee kan worden geboden, het door hem gewenschte deel
van ons gebied bezetten, als te land en uit de lucht weerstand achter
wege blijft. Alleen met slagschepen, gelijkwaardig aan de beste schepen
waarover een tegenstander beschikt, kan men door een strijd ter zee
een aanvaller buiten ons gebied houden, maar nimmer zal dit mogelijk
zijn met enkele slagkruisers. Daarom is dit laatste type schip voor het
door ons beoogde doel een onvoldoend middel en kan er niet ernstig
genoeg voor gewaarschuwd worden dit als kern van onze zeemacht
te willen bestemmen en daarvoor eenige honderden millioenen uit te
geven.
Weet de lezer wel, dat de Amerikaansche marine thans 15 slag
schepen telt, doch geen enkele slagkruiser? Engeland,
na het verlies van de Royal Oak, elf slagschepen en slechts drie Slag
kruisers bezit en voor beide zeemogendheden het slagschip verreweg
hoofdzaak is
Hce is het mogelijk, dat de marine de elementaire begrippen van
den strijd ter zee zoozeer geweld aandoet, als thans door de technische
commissie is geschied? Het zware artillerieschip is er om te vechten,
dit is een eerste vereischte. Zoo vormt het slag
schip overal ter wereld de kern van elke vloot van eenige
beteekenis. Om in bijzondere omstandigheden een vijand tot het gevecht
te dwingen of een bijzonder gunstige tactische positie te verwerven,
geeft men in een groote vloot aan enkele zwaardere eenheden
grootere snelheid en dit zijn dan de slagkruisers. Maar onze marine
bouwt groote schepen en geeft ze groote snelheid om den strijd ter
zee op het oogenblik, dat weerstand bieden bovenal geboden is, te
kunnen ontwijken. Het klinkt ongelooflijk, maar toch is het
zoo
Machteloos zullen wij staan tegen een vijandelijke overmacht van
slagschepen Zoover heeft de technische marinecommissie ons
gebracht en zij wil daarvoor ons volk een last van eenige honderden
