ling bevatten, dat een deel daarvan ten laste van Indië komt, wat dan
wel de exploitatiekosten zullen zijn, die in de toekomst verreweg
de voornaamste zullen blijken.
Daarmede is dte knuppel eerst met recht in het hoenderhok gewor
pen Thans is er in Indië reeds een steeds groeiend verzet tegen de
hooge lasten, die dit gebiedsdeel zijn opgelegd voor de vloot, terwijl
het de kosten voor het leger geheel betaalt. Men ziet, dat Engeland
en Frankrijk ten opzichte van de dominions en overzeesche gebieds-
deelen alle vlootkosten op zich nemen en nu de Indische
begroeting voor 1940 reeds een tekort van ruim tachtig
millioen gulden aanwijst, alhoewel de zwaar drukkende last
eener mobilitatie daar niet gevoeld wordt, zal een zeer belangrijke
verhooging der vlootkosten op groote bezwaren stuiten. Vooral in
dezen tijd weegt dit argument zwaar als factor van koloniale politiek.
Het zwaartepunt van het slagkruiserplan is dus voorloopig naar Indië
verlegd, wat de moederlandsche regeering niet onaangenaam zal zijn.
Het vreemde in de samenstelling van de technische commissie, waar
Indië zelfs geheel buiten gehouden werd, komt nu wel sterk naar
voren, al heeft deze regeering daar geen schuld aan. Over het slag
kruiserplan zal nog heel wat gezegd worden, maar het blijkt toch
wel vreemd, dat het Nederlandsche Volk in een zóó belangrijke en
zeer kostbare aangelegenheid de steekhoudende argumenten, waarop
de beslissing der regeering hier te lande berust, het eerst zal moeten
vernemen uit de Verslagen van den Volksraad en tot zoolang in een
dikken mist gehuld moet blijven. Maar daaraan raken wij zoo lang
zamerhand al aardig gewend
