KaiShih-régime, ondermijnd door de actie der communisten, ander
zijds verblijden zij het Japansche volk met de beëindiging van het
„incident", welke te verwachten zou zijn zoodra de WangChing-
Wei-regeering zal zijn geïnstalleerd. Het vermoeden ligt voor de
hand, dat de Japansche militairen deze beide onderwerpen uit
buiten om de aandacht af te leiden van den werkelijken toestand.
Over de verhouding tusschen de KuoMinTang en de commu
nisten strooide Domei in verschillende perscampagnes de alar-
meerendste berichten uit. Dat het bestaan van een ernstig
volgens Domei zelfs bloedig conflict tusschen de Chineesche
regeering en de communisten de voornaamste reden van het Chi
neesche „incident" n.l. de pro-communistische neigingen van
de ChiangKaiShih-regeering zou doen vervallen, daarvan trekt
niemand zich iets aan. Het lijdt natuurlijk geen twijfel, dat tus
schen deze twee partijen van totaal verschillende politieke rich
ting in China, niet meer dan een gewapende vrede bestaat, en
zich herhaaldelijk incidenten hebben voorgedaan en nog zullen
voordoen, doch generaal MaoTseTung, de leider der Rooden, is
een nog fellere tegenstander van de Japanners dan generaal
ChiangKaiShih ooit is geweest. Er moge dan al herhaaldelijk
wrijving tusschen ondergeschikten zijn, dat deze zoo ernstig zou
kunnen worden dat de beide leiders de samenwerking zouden
beëindigen, is zeer onwaarschijnlijk, wat Domei ook moge bewe
ren. Wanneer het tot een openlijken strijd tusschen de KuoMin
Tang en de communisten zou komen, zou dit beteekenen, dat
èn de Japanners èn de communisten tegen de ChungKing-regeering
vechten, en de laatsten de Japanners dus zouden helpen China
te onderwerpen. Zelfs indien Stalin zoo iets niet zou verbieden,
is het van MaoTseTung niet te verwachten.
Het is vooral de Japansche regeering, die van de pogingen van
WangChingWei tot de vorming van eene nieuwe Centrale Regee
ring in China een ophef maakt, veel grooter dan dit streven ver
dient. De Japansche regeering bevindt zich in een moeilijk parket.
Het Chineesche „incident" hangt als een donkere, dreigende wolk
boven Japan. Dit te beëindigen is uiteraard de belangrijkste taak
der nieuwe regeering. Wat kan zij daartoe echter doen, zoolang
de Japansche militairen zonder zich aan iemand of iets te storen
in China hun gang gaan Het eenige object, dat de militairen
aan de regeering in handen hebben gelaten om den volke iets te
kunnen toonen, is WangChingWei. Hier in China echter krijgt
men den indruk, dat de Japansche militairen aan de actie van
WangChingWei heel weinig beteekenis hechten. Slaagt hij, goed.
Zoo niet, ook goed. Het maakt niet het minste verschil of er een
WangChingWei-regeering is of niet, omdat de Japansche militairen
mèt of zónder zulk een regeering toch geheel en al en alleen
de baas blijven en er niet aan denken, dat gezag met iemand,
wien ook, te deelen.
Het zijn dan ook de Japansche militairen in China, die op 30
396
