533
gebied aangevoerd, hetgeen derhalve de aanwezigheid en een redelijke zeker
heid van een veilig gebruik van een aantal daarvoor in aanmerking komende
landingsterreinen veronderstelt. Naar gelang van de taak onderscheidt men
bij de luchtlandingstroepen tactische en operatieve eenheden. De eerste,
met een beperkt doel dicht achter de vijandelijke linies, bestaan uitsluitend
uit valschermtroepen. De operatieve eenheden worden ver in het achterland
neergezet, waar zij belast zijn met b.v. het in bezit nemen van belangrijke
objecten. Als voorbeeld van de sterkte en samenstelling van een dergelijke
organisatie dienen de volgende gegevens uit Russische bron
Het geheel is verdeeld in 4 afdeelingen
le afd. Staf met verbindingssectie (36 man, 3 motorrijders, 1 radiostation)
Pioniersectie (24 man, 3 tractoren met aanh.wagen en materieel)
Chemische sectie (18 man, 9 gasapparaten)
Brandstofcolonne (10 man, 10 vrachtwagens met totaal 10.000 1)
Pantserafweersectie (18 man, 2 stukken pags. van 20 mm, 1240 schn.)
Verplegingssectie (18 man, veldkeuken, levensmiddelen)
2e afd. batterij artillerie (36 man met 4 kanonnen, 8 man met 13 mm ld.,
4 munitiewagens)
3e afd. 10 jachtvliegtuigen en 5 bommenwerpers
een afdeeling luchtafweer
verplegingscolonne.
4e afd. Staf met 3 sien. inf. (a 3 gpn. met elk 3 It. mitrn. 2 zw. mitrn.)
een afd. lichte mijnenwerpers
een afd. pantserafweergeschut
verder verbindings-, pionier- en verplegingsdienst.
Samenvattend bestaat en dergelijk verband uit ongeveer 965 man, 5
kanonnen, 6 mijnwerpers, 8 aut. kanonnen, 2 ld.mitrn., 18 zw. mitrn., 64 lt.
mitrn. Het geheel wordt vervoerd met 155 transportvliegtuigen.
R.
Militair Geneeskundige Dienst.
The Military Surgeon, 1940 nr. 3. jfProphylactic treatment of wounds in war"
door Luit.-kol. Keating en Mj. Davis, Med. Res., U.S. Army. Een der
eerste vereischten voor een doeltreffende gewondenbehandeling te velde is
een zoo snel mogelijke afvoer der gewonden van het gevechtsterrein naar
meer achterwaarts gelegen geneeskundige eenheden, waar voorloopige dan wel
definitieve verzorging der toegebrachte letsels kan plaats vinden. Naar bekend,
kwam gedurende den wereldoorlog het vraagstuk van den gewondenafvoer
in een nieuw licht te staan, toen de moderne oorlogschirurgie, op grond van
de ervaring dat practisch elke oorlogsverwonding als primair geïnfecteerd
moest worden beschouwd, het beginsel der z.g. chirurgische desinfectie naar
voren bracht, welke kunstbewerking om te slagen, binnen den kritieken tijd
(8 tot 12 uur) moet worden toegepast. Het valt echter niet te ontkennen dat,
vooral bij een bewegingsoorlog, waarin zooveel onvermijdelijke bezwaren
staan tegenover de medisch-technische noodzaak, de toepassing van voren-
vermeld beginsel vaak ernstig in het gedrang zal komen. Voorts dient men
er niet alleen rekening mede te houden dat practisch alle te velde opgedane
verwondingen primair geïnfecteerd zijn, doch ook dat door het voorafgaande
vervoer omstandigheden zijn geschapen, welke dusdanig begunstigend wer
ken op de voortwoekering van binnengedrongen ziektekiemen, dat alleen
een grondige en lege artis toegepaste wondexcisie infectie kan voorkomen,
reden waarom de ingreep dan ook uitsluitend mag worden toevertrouwd
aan geroutineerde chirurgen. Deze heeft men in oorlogstijd als regel echter
niet in voldoenden getale ter beschikking om den grooten stroom van gewon
den geheel overeenkomstig de regelen der kunst te verwerken. Bovendien
is de uitgebreidheid der letsels vaak van dien aard, dat een degelijk wond-
toilet niet zonder ernstige mutilatie mogelijk is, aangezien het bij herhaling
zal voorkomen dat spier-, pees- en zenuwweefsel moeten worden opgeofferd,
terwijl onder omstandigheden uitgebreide resecties of amputaties vrijwel de
