EEN CHRISTELICK LIET.
Ter eeren van sijn Princelijke Excellentie, den Doorluchtigen,
ende Hoogh-Geboren Vorst
WILHELMVS
PRINCE VAN ORANGIEN, &c.
Waer van d'eerste Capitael Letteren van elck veers sijner
F. G. Name met brenghen. Na de wij se van Chartres
Wilhelmus van Nassouwe
Ben ick van Duytschen Bloet,
Den Vaderland ghetrouwe
Blijf ick tot inden doet.
Een Prince van Orangiën
Ben ick vrij onverveert,
Den Coninck van Hispaengien
Heb ick altijt gheeert.
In Godes vrees te leven
Heb ick altijd betracht
Daerom ben ick verdreven,
Om Landt, om Luyd' ghe-
bracht
Maer Godt sal my regeren
Als een goet instrument,
Dat ick sal wederkeeren
In mijnen Regiment.
Lydt u, mijn Ondersaten,
Die oprecht zijt van aert,
Godt sal u niet verlaten
Al zijt ghy nu beswaert
Die vroom begheert te leven,
Bidt Godt nacht ende dach,
Dat Hy my cracht wil gheven
Dat ick u helpen mach.
Lyf en goed al te samen
Heb ick u niet verschoont,
Myn Broeders, hooch van Namen,
Hebbent u oock vertoont
Graef Adolff is ghebleven
In Vrieslandt in den slach
Sijn siel in 't eewich leven
Verwacht den jonghsten dach.
Edel en Hoochgheboren,
Van Keyserlicken stam
Een Vorst des Rijcks vercoren.
Als een vroom Christen-man,
Voor Godes Woort ghepreesen
Heb ick vrij onversaecht.
Als een helt sonder vreesen,
Mijn edel bloedt gewaecht.
Myn schilt ende betrouwen
Syt ghij, o Godt, mijn Heer
Op u soo wil ick bouwen,
Verlaet my nimmermeer
Dat ick doch vroom mach blijven
U dienaer t'aller stond
De tyranny verdrijven,
Die mij mijn hert doorwont.
Van al die my beswaren,
End mijn vervolghers zijn,
Mijn Godt wilt doch bewaren
Den trouwen dienaer dijn
Dat sy my niet verrasschen
In haren boosen moet,
Haer handen niet en wasschen
In mijn onschuldich bloet.
Als David moeste vluchten
Voor Saul den tyran
Soo heb ick moeten suchten
Met menich Edelman
Maer Godt heeft hem verheven,
Verlost uit aider noot,
Een Coninckrijk ghegheven
In Israël, seer groot.
547
