625
In de campagne in Catalonië hebben de It. afdn. echter goed werk verricht.
Voor gnl. Monasterio, Franco's cav.cdt., heeft S. niets dan lof. 'Deze aan
voerder had vast omlijnde denkbeelden omtrent het gebruik van lichte
troepen de ber. cav. gebruikte hij voornamelijk als verplaatsbare man- en
vuurkracht. Hij verstond de kunst, wanneer en waar zijn cav. in te zetten
en de eigenschappen van ber. en gemech. troepen zoodanig uit te buitel,
dat zij elkanders leemten aanvulden (zie ook I.M.T. 1939, blz. 1073). De strijd
in Spanje bewees wederom, dat geen wapen geheel zelfstandig kan optre
den elk wapen heeft zijn sterke en zwakke punten. Het gaat er om, die
combinatie in te zetten, welke de zwakke punten van het eene onderdeel
compenseert door de sterke punten van het andere en omgekeerdhierin
bleek Monasterio een genie.
De vervolging van het Catalaansche leger was een uitstekend voorbeeld
van gezamenlijken inzet van lichte gemeoh., gemot, en ber. troepen, van
infanterie, pakpaard en motorvoertuig en vliegtuig de tegenstander kreeg in
geen enkel terrein gelegenheid zich te herstellen.
Het feit dat Monasterio's aanvankelijk vijf eskadrons sterke cav. gedurende
den krijg werd uitgebreid tot ruim vijftig eskadrons, pleit volgens S. voor
de bruikbaarheid van cav. in Spanje.
Over den strijd in Polen zegt S. het volgende. Hier vocht een goed leger
van het type 1918, onvoldoend gesteund door een luchtmacht tegen een leger
type 1939, gesteund door een uitstekende, zeer sterke luchtmacht
In tegenstelling met Spanje was hier geen sprake van een aanvullen van
elkanders leemten. De ber. cav. met zeer onvoldoende vuurkracht, zonder
pantser- of luchtafweerwapens, onvoldoende uitgerust met lt. vewn. en paun.,
was niet voor haar taak berekend een foto van een afd. P. cav. demonstreert
het ontbreken van andere wapens dan de karabijn, terwijl de bewapening
met lansen antiek aandoet.
S. noemt twee waandenkbeelden die bij den doorsnee mensch oprijzen
wanneer cav. ter sprake komt. De voorstelling van met wapperende wimpels
in dreunenden galop tegen moderne inf. chargeerende cav. geeft een even
juist idee omtrent moderne cav. als een carré van piekeniers en musketiers
uit de 16de eeuw zou geven van moderne inf. Evenmin is het juist, een ver
gelijking te trekken tusschen een zich langs een modernen rijweg verplaat
sende afd. cav. en een pijlsnel langs suizenden auto. Doch S., die den oorlog
van nabij kent, weet hoe zoo'n goed onderhouden weg verandert in een
wegdek vol gaten met tijdelijk herstelde bruggen, waarvan het gebruik
bovendien door 'svijands granaten en vliegtuigbommen nog riskanter wordt.
De S. van Mechanization and Motorization waarschuwt tegen te uitgebreide
motorisatie van treinen, in het bijzonder voor een wapen als de cav., dat
zich niet aan enkele hoofdwegen mag binden.
Motorvoertuigen hebben tegenover het lastdier het groote voordeel dat
ze zonder vermoeienis veel grootere gewichten kunnen vervoeren. In den
modernen oorlog echter zal een der moeilijkste vraagstukken zijn dat der
„roadspace". Elk voor het gevecht of voor transport ontworpen voertuig
neemt plaats in, op, of langs den weg, ook als het zich niet beweegt. Zelfs
voor rupsbandvoertuigen, die zich door het terrein kunnen bewegen, is dit
niet de normale vervoerswijze ook zij zullen zich meestentijds op de wegen
bevinden. Het steeds -grooter wordende aantal motorvoertuigen zal een
nadeeligen invloed uitoefenen op de mogelijkheid van hun snelle verplaatsing.
Vooral een beperkt wegenstelsel zal spoedig zijn grenzen stellen en een
ieder, die wel eens een wagen heeft moeten wegrijden uit een volle parkeer
plaats langs een drukken weg, weet hoe sterk de snelheid hierbij wordt
gereduceerd en hoeveel oponthoud een verkeersopstopping voor een file
beteekent. Het is volgens S. dan ook de vraag, of cav. niet meer gebaat is
bij pakpaarden, die zich langs secundaire wegen kunnen verplaatsen en
daardoor bovendien de ber. onderdeelen minder aan de tremen binden. Een
afdeeling, die haar treinen tot een minimum weet te beperken, bezit hierin
een onschatbaar voordeel. T
