Wanneer aan deze grondbeginselen wordt voldaan, schept men
betere wondverhoudingen, terwijl door de vermindering van pijn
en bloedverlies, die hiervan het gevolg zijn, de algemeene toestand
en het moreel verbeteren. Het materieel, waarover de Militair
Geneeskundige Dienst beschikt voldoet niet voor het nemen van
beide evenvermelde voorzorgsmaatregelen voor de wondbehande-
ling. Fixatie met nood-, rottan- of Thomasspalken waarborgt geen
voldoende immobilisatie en behoorlijke tractie en tegentractie. De
Thomasspalk drukt op pijnlijke wijze in de lies en ontspant de
spieren niet voldoende.
De door mij ontworpen spalk (I.M.T. 1939 nr. 8) maakt het
mogelijk, ook rekening te houden met den bovengenoemden 2en,
3en en 4en eisch, waaraan het vervoer van gewonden moet voldoen.
Zij zou echter reeds op het slagveld of in de gewondennesten door
de verbandploegen moeten worden aangelegd. Het monteeren en
aanleggen van de spalk onder de ongunstige omstandigheden van
het gevechtsterrein zal vermoedelijk te veel eischen stellen en tijd
kosten. Daarom is een draagbaar geconstrueerd, die in de voorste
linies kan worden gebruikt en waarop de gewonden zonder moeite
en tijdverlies in een gunstige houding kunnen worden gelegd (zie
artikel nr. 6 in deze aflevering)Monteeren van de spalk is dus niet
noodig. Eisch 2 en 3 geven duidelijk aan, dat de gewonde zoo
vroeg mogelijk in de goede ligging moet worden gebracht, liefst
op de plaats, waar hij gevallen is, anders in de gewondennesten.
In hoofdzaak gaat het om extremiteiten-verwondingen, die in de
gewondennesten moeten wachten. Buikgewonden, die niet tijdig
kunnen worden vervoerd, zijn toch ten doode opgeschreven. Ligt
de extremiteit geïmmobiliseerd met ontspannen spieren onder
tractie en tegentractie, hetgeen op de nieuwe draagbaar mogelijk
is, dan wordt het allerbeste gedaan, dat menschelijkerwijze onder
dergelijke omstandigheden mogelijk is.
Om dit doel te bereiken moet echter iedere gewonde een draag
baar kunnen krijgen of op de juiste wijze worden gespalkt en
aldus blijven liggen tot hij zijn definitieve chirurgische behande
ling ondergaat. Op welke wijze zou dit doel zijn te verwezenlijken
De beste oplossing zou naar mijn meening zijn, dat de verband
ploegen de beschikking krijgen over drie draagbaren voor
iederen man één die hetzij opgerold over den schouder wordt
gedragen (fig. 1), hetzij dusdanig worden vervoerd, dat er één
gebruiksklaar wordt gehouden en de beide andere op een bepaalde
wijze (fig. 2) worden geschoven tusschen de riemen, die het zeil
van den uitgespannen brancard dragen. Bovendien zou iedere
hospitaalsoldaat twee spalken kunnen meevoeren, opgeborgen in
zijn draagbaar. Zoodra een gewonde wordt gevonden, wordt één
draagbaar in gebruik genomen de andere worden óf door den
derden man meegedragen óf ergens gedeponeerd, dicht bij de
gewondennesten, zoo dat zij na het wegbrengen van den gewonde
752
