Wij zullen den dag anders herdenken dan velen het zich nog
nauwelijks een jaar geleden hebben voorgesteld. Daartusschen
liggen 10 Mei, Rhenen, Rotterdam en Vlissingen. Maar nog zullen
wij getuigen Openlijk in dit schoone Insulinde, bedekt nu in het
moederland. Dat zullen de scherpste bepalingen, noch beulen en
beulsknechten kunnen verhinderen. Machteloos zullen zij staan
tegenover de vesting, welke Oranje in het Moederland nog bezet
en welker sterkte toeneemt bij eiken daarop uitgevoerden storm
loop ons hart.
Augustus. Geboortemaand ook van Irene, onze jongste Prinses,
nu veilig in het gastvrije Canada. Irene, vrede. Eens zal het vrede
zijn en zult Gij terugkeeren, Prinses
Willem, Wilhelmina. Er ligt symboliek verscholen in deze
overeenkomst in naam. Vader Willem, die leed en streed voor ons,
Vader des Vaderlands. Wilhelmina „een Vrouw die doorvocht",
die lijdt en strijdt voor ons, Moeder des Vaderlands.
Biddend vouwen wij de handen,
Koningin der Nederlanden.
Maar daarna heffen wij den ouden strijdkreet aan van een der
eerste Oranjevorsten, van Guillaume au Cornet
A moi, Orange
720
