Op 1 Mei 1898 versloeg de Amerikaansche Admiraal Dewey
de Spaansche vloot bij Manila, waarna 1 Juni de eerste Ameri
kaansche expeditionnaire troepen uit San Francisco naar de Phi-
lippijnen vertrokken, den 15en van dezelfde maand gevolgd door
een tweede troepenmacht. Het gerucht van een bedreiging van
deze transportvloot door een Spaansche scheepsmacht, welke naar
Manila onderweg zou zijn, werd niet bewaarheid Admiraal
Camera's vloot kwam niet verder dan Suez. Na Honolulu en
Wake-eiland te hebben aangeloopen bereikte men ten slotte
Manila, waar bij Cavite de tegenwoordige basis van de Ame
rikaansche vloot in het Verre Oosten werd geland. Begin
Augustus waren 12.000 man gelegerd in het 3 mijl z. van Manila
gelegen Camp Dewey (een geïmproviseerd bivak in de sawah's).
De Duitschers schenen echter roet in het eten te zullen gooien.
Admiraal von Diderichs (op het vlaggeschip Kaiserin Augusta)
saboteerde namelijk de door Dewey afgekondigde blokkademaat
regelen en hinderde ook overigens het optreden der Amerikanen
in niet geringe mate ten einde in troebel water te visschen (in
dien tijd deed de honger naar koloniën zich in Duitschland even
eens voor). Dewey zette zich echter schrap en toen de Engelsche
Admiraal Chichester niet inging op het Duitsche voorstel, geza
menlijk tegen de Amerikaansche maatregelen te protesteeren,
verlieten de Duitsche schepen de baai van Manila zonder iets te
hebben bereikt. V/el wist Duitschland van Spanje de op vier en
meer dagen varen ten o. van de Philippijnen gelegen eilanden
groepen (w.o. de Marianen) te verkrijgen, welke het bij den vrede
van Versailles in 1919 echter zou verliezen.
Na de landing dér expeditionnaire troepen was de nog door de
Spanjaarden bezette hoofdstad Manila het operatiedoel van de
Amerikanen, die den steun hadden van enkele reeds eenigen tijd
tegen de Spanjaarden in opstand zijnde stammen.
Op 13 Augustus had de gecombineerde aanval van leger en
vloot plaats. Na een korte schermutseling, waarbij 5 Amerikanen
werden gedood en 43 werden gewond (voordien waren in totaal
14 Amerikanen gedood en 60 gewond)viel de stad nog denzelfden
dag, waarmede het lot der Philippijnen was beslist. Bij den vrede
van Parijs in 1898 moest Spanje o.m. Cuba, Puerto-Rico en de
Philippijnen aan de Vereenigde Staten van N.-Amerika afstaan
(Amerika betaalde aan Spanje een bepaalde som). Een partij
ondei leiding van Aguinaldo bleef echter tegen het Amerikaansche
gezag ageeren.
Zoo werden de Vereenigde Staten plotseling een koloniale
mogendheid en openden zich wijde perspectieven voor scheepvaart,
land- en mijnbouw, export van Amerikaansche industrieproducten
enz. Gemis aan koloniale ervaring en de omstandigheid, dat men
in het uitgestrekte moederland gezegend is met schier onuitput-
767
