Het Bat. Nbl. van 2 Juli bevatte een interessant opstel over
de defensie van Indo-China, dat aldus werd ingeleid
Deze meening volkomen onderschrijvend, laten wij het opstel
hier in zijn geheel volgen
779
hun posten moesten blijven. Van 1 tot 11 Februari kregen de Finnen geen
minuut rust, zij werden onophoudelijk aangevallen en de levensmiddelen
waren vrijwel uitgeput. Zij waren inderdaad aan het einde van hun krachten.
3°. De luchtmacht, altijd in het voordeel van de partij, die bereid is zich
de zwaarste offers te getroosten, was even slecht georganiseerd als de rest
van de Russische strijdkrachten. Maar zij hadden van de tegenpartij niets
te vreezen omdat die practisch niet bestond en het bombardeeren heeft
slechts zijn nut kunnen bewijzen bij aanvallen op open steden.
CONCLUSIES.
Alles bij elkaar, beschikt de Sovjet-Unie over al het materaal, dat noodig
zou zijn om haar tot een van de geweldigste gewapende machten ter wereld
te maken. Maar het ontbreekt aan dynamiek, aan geestdrift en aan geloof,
omdat de manschappen niet weten waarvoor zij vechten.
Het Roede Leger op vredes-sterkte vormt echter een groot gevaar voor
de kleine omringende staten omdat het bestaat uit communisten die allen
min of meer strijdlustig zijn en omdat het een groot overwicht aan man
schappen en materiaal heeft.
Maar om een grooten oorlog te voeren moet een beroep worden gedaan
op de heele bevolking en het gemobiliseerde Sovjet-leger met zijn 70 tot
80 anti-Sovjet soldaten en zijn waardelooze officieren, is onmogelijk in
staat om buiten zijn eigen territoir te strijden tegen een groote militaire
mogendheid. Zoo'n oorlog zcu bovendien zeer gevaarlijk zijn voor het regiem.
De arbeiders en de boeren zouden er de gelegenheid door krijgen iets te zien
van het materieele leven buiten het roode paradijs en dat willen de auto
riteiten voorkomen. Het Sovjet-leger is een instrument voor de binnen-
landsche politiek, het is geen oorlogsleger.
Om dat te veranderen zou het regiem eerst moeten veranderen. Daartoe
moeten nationale en vaderlandslievende gevoelens in de zielen van de een
voudige moujiks de plaats innemen van het ideaal dat hun nu tegenstaat,
„de algeheele revolutie van het proletariaat". Maar dan, wanneer die ver
andering heeft plaats gevonden, dan zal de Russische macht geen gevaar
meer vormen voor de beschaving.
Een speciale correspondent van ,,L'Illustration"Paul-Emile C adil-
h a c, heeft kortelings Indo-China bezocht in verband met het uitgeven
van een speciaal nummer van dit tijdschrift, dat den titel draagt „L'Empire
Francais dans la guerre.". Hoewel zijn ervaringen en indrukken geschreven
zijn vóór de capitulatie van Frankrijk, welke ongetwijfeld ook veranderingen
hebben gebracht in sommige aspecten van de problemen, die de schrijver
in zijn artikel aanroert, achten wij deze toch wel van genoegzame beteekenis
om ze ter kennis van onze lezers te brengen, te meer waar Indo-China,
voorzoover Oost-Azië betreft, thans met Hongkong, in het middelpunt van
de publieke belangstelling staat.
STRATEGISCHE VERBINDINGEN.
De kwestie van de buitenlandsche betrekkingen van Indo-China is er
een, die alle andere problemen beheerscht zij treedt zelfsbuiten het kader
van de eigen vraagstukken, die de kolonie op te lossen heeft, want zij is er
een, die het geheele Westen aangaat. In het kort komt zij hierop neer zal
het blanke ras in Azië in staat zijn de bezittingen, die het in dit werelddeel
heeft te behouden
