Generaal Douglas Mc.Arthur, divisiecommandant van het
Amerikaansche expeditieleger in Frankrijk in 1918, legde zijn
genoemde functie in het Amerikaansche leger neer en werd
benoemd tot militair adviseur van den President der Philippijnsche
Commonwealth en kort daarna n.a.v. zijn verdienstelijk werk
inzake den opbouw van de weermacht benoemd tot Veldmaar
schalk van het Philippino-leger hij is de zoon van gnl. Arthur
Mc.Arthur, onder wiens opperbevelhebberschap de opstande
lingenhoofdman Aguinaldo gevangen werd genomen. Gnl. Douglas
Mc.Arthur was reeds op zijn 29e jaar opperofficierhij is een zeer
kundig en buitengewoon energiek man, die met groote doortas
tendheid en gesteund door een kleine schare Amerikaansche
helpers, den opbouw van het leger uitvoert.
De voorstellen, welke de Amerikaansche militaire missie bij
de instelling van de Commonwealth indiende, waren gebaseerd
op de volgen beginselen
1° Ieder Philippijnsch burger geniet de democratische burger
rechten en dient deswege ook zijn deel te dragen in de natio
nale defensielasten.
2° De weermacht moet zoodanig zijn, dat zij werkelijk de veilig
heid des lands verzekert.
3° De financieele lasten mogen de draagkracht niet overschrij
den de grootst mogelijke zuinigheid dient bij de weermachts
uitgaven te worden in acht genomen. E.e.a. sluit al dadelijk
een slagvloot uit. „Specifically, it precludes, for the present
at least, the development of a battle fleet. Naval strength is
expressed principally in terms of fighting ships, each of which,
even in the small and auxiliary categories, can be produced
only at tremendous cost. It is manifestly impossible, in the
current state of our economic development, to acquire a fleet
that could offer even partially effective resistance to any
existing navy worthy of the name".) Door het ontbreken van
een vloot van beteekenis krijgt de weermacht een uitgesproken
defensief karakter.
4° De opbouw zal m.h.o. op de kosten, opleiding enz. gelei
delijk over 10 jaar verdeeld plaats hebben. („Suitable
armament, proper organization, prosessional technique and
skill, applicable tactical doctrine and, above all, trained
leadership are the very soul of an army's combat efficiency.
However lavish may be expenditure, these things cannot be
instantly acquired. They are brought about only through
thoughtful, painstaking and persistent effort, intelligently
directed. Progress in these fields will determine the rate at
which the whole development, including increases in personnel
strenght, may logically and efficiently proceed.")
857
