874
Tallooze laagvliegende gevechtsvliegtuigen werden gevolgd door vlammen
spuitende en andere tanks. Bij dezen aanval werd de Grebbelimie, op één
punt, doorbroken.
Vóórdat de vijand echter zijn succes kon uitbuiten, werd bij een tegenaanval
door het Nederlandsche Veldleger de vijand weer uit de veroverde stellingen
verdreven.
Den volgenden dag, Maandag 13 Mei, hernieuwde de Duitsche weermacht
haar aanval op genoemde hoofdweerstandslijn, welke toen, tengevolge van
de groote overmacht en superieure uitrusting van het aanvallend leger niet
langer kon worden gehouden en ontruimd moest worden. De Nederlandsche
troepen trokken zich derhalve terug achter de Nieuwe Hollandsche Water
linie, dewelke het Oostfront van de Vesting Holland vormde.
Nu is het uiteraard noodzakelijk, dat een teruggeslagen leger, dat in een
nieuwe stelling front moet maken, die stelling bezet vindt en door de ge
vormde verdedigingslinie heentrekt om zich in het achterland te hergroe-
peeren, vóórdat men met succes zelf weer aan den strijd kan deelnemen. De
voor deze bezetting aangewezen troepen het eerste Legerkorps waren
door den feilen strijd nabij Den Haag en Rotterdam niet in staat deze taak
te vervullen, waardoor de verdediging van het Oostfront der Vesting Holland
direct ter hand moest worden genomen door het voor den invaller wijkende
leger uit de Grebbe-linie.
De maximum afweerkracht kon zoodoende niet tot ontwikkeling worden
gebracht en zoo vermochten Duitsche eenheden in den loop van 14 Mei door
de laatste verdedigingslijn aan de Oostzijde der Vesting Holland heen te
dringen, waardoor dus in feite alle verdere weerstand van genoemde Vesting
militair onmogelijk was geworden.
In de vorengaande bladzijden werd reeds aangestipt, dat ook het Zuid
front van ons centrale reduit ingedeukt was hetgeen men zich goed voor
oogen moet houden, wil men de noodzakelijkheid voor de capitulatie der
vesting begrijpen.
Niet het dreigement van het Duitsche Opperbevelleg de wapens neer oj
anders gooien wij Rotterdam en daarna Utrecht plat, heeft onzen Opperbe
velhebber tot de overgave genoopt, doch de militaire nederlaag van onze met
volle toewijding en verbeten woede vechtende soldaten noodzaakte de Leger
leiding de wapens te strekken, nadat de barbaarsche vijand reeds uitvoering
had gegeven aan de door hem aangekondigde vernietiging van Rotterdam.
HET WERK VAN DE „VAN GALEN".
Ook bezuiden de groote rivieren zagen de Nederlandsche troepen zich
tegenover een geweldige overmacht gesteld. De Duitsche luchtmacht, welke
een volkomen meesterschap in de lucht op alle gevechtsterreinen in Neder
land ken uitoefenen, dekte den opmarsch der Duitsche gepantserde en
gemotoriseerde troepen op zeer effectieve wijze. Zoodra echter deze steun
afwezig was en de Duitsche infanterie zonder de bescherming van pantser
wagens en/of vliegtuigen in den strijd werd geworpen, vermochten onze
eenheden den vijand enorme verliezen toe te brengen. Zoo moet het over
steken van het Maas-Waalkanaal en van de rivier de Maas aan deze troepen
ontzaglijke verliezen hebben gekost, vóórdat den Nederlandschen mitrailleurs,
welke dezen overgang betwistten, het zwijgen kon worden opgelegd.
Ook in het Zuiden werd gedaan, wat maar mogelijk was, doch helaas bleek
ook daar de aanvaller te overmachtig om hem blijvend tegen te houden.
De Peel-Raamstelling, welke bezuiden onze grens niet aangeleund was, daar
de Belgische troepen zich achter het Albertkanaal terugtrokken, moest den
eersten dag reeds worden prijsgegeven, daar gevaar voor omsingeling dreigde.
Werden deze troepen aanvankelijk op de Zuid-Willemsvaart teruggenomen,
onder den druk van den vijand moest verder naar het Westen worden
teruggetrokken, alwaar inmiddels Fransche eenheden waren gearriveerd,
welke eveneens den Duitschen druk niet konden weerstaan, zoodat de
frontlijn zich den 14den Mei van Bergen op Zoom langs Rozendaal naar
