886
Japan voor een groot deel van voedsel voorzien, zeer veel schade kunnen
toebrengen, zoo niet onmogelijk maken.
Indien Japan aan den kant van Duitschland in het huidig conflict betrokken
wordt, dan zal men al heel spoedig Duitsche onderzeebooten in den Noord-
Pacific zien verschijnen, langs de groote zeewegen tusschen Azië en de
westkust van Noord-Amerika. Misschien zouden de Duitschers eerst Russische
onderzeebooten overnemen, om later reeds bij voorbaat in Duitschland ge
bouwde onderzeebooten te Wladiwostok te verzamelen, om van daaruit te
ageeren.
Strategische mogelijkheden.
De Vereenigde Staten stellen niet weinig belang in de bases welke door
Rusland op slechts ongeveer 200 mijlen van Attoe, de meest westelijke
bezitting van de Vereenigde Staten in den Noord-Pacific, werden aangelegd.
Die belangstelling werd grooter, sedert de Vereenigde Staten in de laatste
jaren meer en meer overtuigd werden van de strategische mogelijkheden,
welke bases in Alaska en de Aleoetische eilanden aanbieden.
Teneinde in 1922 de instemming van Japan te verkrijgen inzake de ver
houding van 5:5:3 ten aanzien van zekere categorieën van oorlogsschepen,
stemden de mogendheden, die de overeenkomst onderteekenden, waaronder
de Vereenigde Staten, toe in het voorstel van Japan, dat de status quo zou
worden gehandhaafd in betrekking tot zekere gebieden in den Pacific.
De mogendheden verbonden zich, om geen nieuwe versterkingen en geen
nieuwe bases aan te leggen, en de bestaande faciliteiten voor de herstelling
van oorlogsschepen niet te vermeerderen.
De Aleoeten vielen onder de overeengekomen restrictie.
Op 29 December 1934, zegde Japan, twee jaar van tevoren, zooals overeen
gekomen was, het verdrag op. Bijgevolg werden de restricties ten aanzien
van de vlootbases in den Pacific op het einde van 1936 waardeloos. Sedert
dien tijd waren de Vereenigde Staten vrij, om bases aan te leggen zooals
zij zelf verkozen.
Uit achting voor de publieke opinie in Japan, gingen de Vereenigde
Staten er niet toe over om een basis op de meest logische plaats Goeam,
aan te leggen. Lang voor 1937 echter begonnen de Vereenigde Staten zich
te overtuigen van de mogelijkheid van bases aan te leggen op de weinig
bekende Aleoeten. Maritieme radiostations werden gedurende vele jaren
gehandhaafd op St. Paul Island van de Pribilof-groep, en in Dutch Harbour
op Unalaska Island.
Gedurende vele jaren heeft de United States Coast Guard de Bering Zee
afgepatrouilleerd en tusschen de Aleoeten gekruist. De gegevens, die aldus
verkregen werden, te zamen met de resultaten van onderzoekingen, welke
in de laatste jaren verricht werden door de marine en de United States
Coast and Geodetic Survey, hebben een schat van kennis geleverd betreffende
de bezittingen van de Vereenigde Staten in den Noord-Pacific.
Deze gegevens worden echter zeer confidentieel gehouden. Slechts zullen
interessante mededeelingen, als dat in die streken in den zomer gras groeit
en bloemen bloeien, en dat vele boomen daar in hun groei worden belem
merd, worden verstrekt.
In weerwil van die geheimhouding is evenwel bekend, dat er op de Aleoeten
enkele goede havens zijn, dat er geen staat kan worden gemaakt op het
weer. Zware misten komen veelvuldig voor evenals hevige stormen terwijl
onverwachte stroomingen en getijden moeten worden doorstaan. Van belang
is het feit, dat de weersgesteldheid ten Noorden van de Aleoeten in het
algemeen beter is, dan die ten Zuiden daarvan.
De Vereenigde Staten zijn bezig met den aanleg van een luchtbasis in de
nabijheid van Fairbanks, Alaska, terwijl reeds is of weldra zal worden,
begonnen met den aanleg van nog een in de nabijheid van Anchorage.
De marine heeft bases voor vliegbooten te Sitka, op het vasteland, en
te Kodiak. Medegedeeld werd, dat laatstgenoemde basis zal worden uitgebreid
voor het gebruik van moederschepen van vliegtuigen en onderzeebooten.
