Verband houden is er onmogelijk reeds spoedig is men het gezichtsverband met de nevenafdeelingen kwijt, zelfs al is men in elkanders onmiddellijke nabijheid". Bovendien was Duitsch Oost-Afrika een land, dat nog in het beginstadium van zijn opkomst verkeerde, met slechts twee spoor lijnen, gebrekkige wegen en zeer veel onbebouwden grond. De troepen die hier streden waren aan Duitsche zijde samen gesteld uit Europeanen en Inlanders uit dit gebiedzij waren wel niet geoefend tegen een buitenlandschen vijand, maar zeer thuis in het terrein en gewend aan het klimaat. De aanvallende troepen Engelschen, Boeren en Belgen bestonden deels uit man schappen, aan het koloniale leven gewoon, deels uit jonge man nen uit Europa, die nog niet gewend waren aan het klimaat en nog geen ervaring hadden in het leven in de wildernis. De Gran-Chaco. De Gran-Chaco is een vlak gebied ongeveer ter grootte van 3y2 X Java. Het gedeelte, waar de oorlog werd gevoerd de nog zeer weinig bekende Chaco Boreal is met zwaar oerbosch bedekt. Het onderhout is hier zoo dicht doorvlochten met doornig struikgewas, dat men er zich slechts met een kapmes een weg kan banen. Boven dit manshooge onderhout strekken reuzenboomen hun takken uit, waardoor een scherm ontstaat, dat de zon niet door laat en het verkrijgen van inzicht uit de lucht zeer bemoeilijkt. Honderden kilometers uitgestrekt vlak land zijn op deze wijze bedekt, slechts af en toe afgewisseld door kleine open plekken, begroeid met scherp gras en lagere doornstruiken. Het klimaat van deze landstreek is subtropisch de winter (van Mei tot en met September) is droog, de zomer (van October tot en met April) is wel is waar regenrijk, doch het duurt lang, voordat de geweldig uitgedroogde grond is verzadigd. Het ontbreken van verharde wegen en van spoorbanen, de afgelegenheid van het gebied, de ontzettend moeilijke begaan baarheid, de onoverzichtelijkheid en het totaal gemis aan goede kaarten stempelen den Chaco Boreal tot een zeer eigenaardig gevechtsterrein, waar het bijeenbrengen en het gebruik van zelfs kleine legers en de aanvoer uit het achterland ongekende bezwaren medebrengen. Een van de grootste moeilijkheden leverde de watervoorziening op. Water kon alleen uit wellen en putten worden verkregen en dan slechts op ongeregelde tijdstippen en in kleine hoeveelheden het was groenig van kleur en had een zouten smaak. Het moest in kleine blikken met de hand worden geput en in drums gegoten, waarna het op lorries mijlen ver moest worden vervoerd naar de linies en de hospitalen. Daarom werd wasschen verboden zelfs aan gewonden stond men dit vaak niet toe. 937

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1940 | | pagina 49