normaal belast ruim 11 ton weegt en een bezetting heeft van vijf
personen, is gebouwd volgens de zoogenaamde geodetische con
structie, waarbij een netwerk van kleine spanten, die alle langs
geodetische lijnen verloopen, het geraamte vormt. De voordeelen
van deze constructie zijn een gering materiaalverbruik, dus een
laag gewicht van het ledige vliegtuig, en een economischer gebruik
van de beschikbare ruimte. De vleugels zijn b.v. geheel hol en
zonder hoofdliggers, waarbij o.m. een zeer eenvoudige inbouw
van benzinetanks kan worden verkregen. De bedekking van de
„Wellington" bestaat gedeeltelijk uit metaal en gedeeltelijk uit
linnen. Het vliegtuig heeft een maximale snelheid van 424 km
per uur en een vliegbereik van 4120 km. De bewapening bestaat
uit vijf machinegeweren, die opgesteld zijn in den neus, midden
onder en in den achterkoepel. Vermoedelijk kan ruim 2000 kg
aan bommen worden meegenomen.
Blackburn „Skuas".
De tweezits jager-duikbommenwerper Blackburn Skuawerd
in 1937 voor de Fleet Air Arm ontwikkeld door de Blackburn
Aircraft Works, welke fabrieken bezit te Brough, Leeds en Dum
barton. Dit geheel metalen vliegtuig heeft voor gebruik op vlieg
kampschepen opvouwbare vleugels. De Bristol „Perseus" motor
van 905 pk op 1985 meter hoogte geeft aan de machine een snelheid
van 362 km per uur. Het vliegtuig is vermoedelijk met drie ma
chinegeweren uitgerust. Als duikbommenwerper wordt de zeer
sterk gebouwde „Skua" voornamelijk gebruikt tegen vijandelijke
schepen. Met uitzondering van het leeggewicht dat 2500 kg be
draagt, zijn van de „Skua" weinig gegevens bekend de toelaat
bare duiksnelheid moet echter meer dan 800 km per uur bedragen.
1002
