Ter voorkoming van menging van de verkregen waterstof en
zuurstof wordt tusschen de polen een diafragma geplaatst.
Het stroomverbruik bedraagt 5 a 6 KW per m3 watergas. Voor
de boven aangenomen normale productie van de waterstoffabriek
van 1400 m3 per dag of 70 m3 per uur per 20 urigen bedrijfsdag
zouden dus 350420 KW benoodigd zijn. Is voor dit speciale
doel electrische stroom a 2% ct per KW verkrijgbaar, dan bedra
gen de kosten der productie van het gas om de ballonnen bedrijfs
klaar te houden reeds 65.000.a 75.000.per jaar, alleen
aan energie.
De electrolytische bereidingswijze vindt wegens de hooge
energiekosten slechts daar toepassing waar ook voor de zuurstof
een afzetgebied aanwezig is, of waar de waterstof als bijproduct
van de bereiding van andere goed verkoopbare producten wordt
verkregen.
Zou men hier te lande komen tot oprichting van b.v. een fabriek
voor soda- en chloor-bereiding langs electrolytischen weg uit
keukenzout, dan zouden de kosten van de waterstofvoorziening
lager zijn.
Een wezenlijk voordeel van de electrolytische waterstofbereiding
is de hooge zuiverheid van het gas (99%), welke zonder verwijde
ring van verontreinigingen wordt bereikt, de eenvoud van bedie
ning der apparaten en de mogelijkheid, ze vervoerbaar te maken.
Bedoelde apparaten worden tot vermogens van 40 KW door
de International Oxygen Co. en de Davis-Bournonville Co. te
New-York alsmede de National Oxhydric Co. te Chicago in den
handel gebracht. Ze kunnen zeer waarschijnlijk op een of twee
vrachtauto's worden geplaatst. Met 15 van zulke eenheden zou
dan een versperring van 100 ballons zijn te bedienen.
Volgens de jongste publicaties schijnt ook de electrolytische
waterstofbereiding onder een druk van 200 atm. thans toepassing
te vinden (procédé volgens Noeggerath). Het energieverbruik van
deze bereidingswijze zou inclusief den compressiearbeid
slechts 4,5 KW per m3 waterstof bedragen.
ad 2. Belangrijk goedkooper doch met zwaardere apparatuur
en moeilijker bediening wordt waterstof verkregen door stoom
bij hooge temperatuur op ijzer te laten inwerken.
Deze reeds in 1783 door Lavoisier waargenomen reactie ver
loopt volgens de formule 3 Fe 3 HoO Fe203 3 H2.
Griffard heeft dit proces verbeterd door in plaats van de ijzer-
krullen, welke Lavoisier gebruikte, het in de natuur voorkomende
poreuze ijzeroxyd, met generator- of watergas tot zeer fijn ver
deeld ijzer te reduceeren, en hierover bij gloeihitte stoom te blazen.
Nadat het ijzer in ijzeroxyd was omgezet, werd het weder met
generatorgas gereduceerd het kon dan opnieuw voor de water
stofbereiding dienst doen. Zoo was theoretisch met een zelfde
hoeveelheid ijzer, een onbeperkte hoeveelheid waterstof te maken.
1049
