gens trokken de Duitschers terug op de hoofdstelling. Tot hun
geluk stelden de Japanners zich tevreden met de bereikte aanvals
doelen, en stootten zij niet na hadden zij dat wèl gedaan, dan
hadden zij de hoofdstelling tegelijk met de Duitsche bezetting
kunnen binnenwandelen.
Thans lagen de Japanners dus tegenover de laatste, de hoofd
stelling, en konden zij voorbereidingen gaan treffen voor de laatste
phase.
Reeds op den 30sten September besloot de Japansche opper
bevelhebber, de stelling te nemen door een geregelden aanval.
In afwachting van den opvoer van de zware artillerie kon in ieder
geval met de noodige voorbereidingen worden begonnen. Ter
bespoediging van dezen opvoer hadden de Japanners in de eerste
dagen van October een hulpbasis ingericht bij Sjatsikou. Hier
werd een veldspoorbaan aangelegd naar de stelling om het zware
materieel gemakkelijker te kunnen transporteeren.
Generaal Kamio besloot, den hoofddruk te leggen op het centrum
van de vijandelijke stelling. Allereerst zou een op enkele hon
derden meters voor die stelling loopende vooruitgeschoven inslui-
tingslijn moeten worden bereiktdaarna zouden achtereenvolgens
drie parallellen moeten worden gegraven, waarvan de laatste dan
zoo dicht mogelijk voor de vijandelijke hindernis moest liggen.
(Tegenover Port Arthur waren de Japanners op dezelfde wijze te
werk gegaan.)
De vooruitgeschoven insluitingslijn werd bereikt op den llden
Octoberde eerste parallel was gereed op den 28sten. De
Japansche scheepsartilerie verleende hierbij steun door de Duit
sche batterijen te neutraliseeren. De Duitschers hadden inmiddels
ook niet stilgezeteneenmaal deden zij nog een grootsch ópge-
zetten aanval, althans voor hunne verhoudingen, nml. met 3
compagnieënhet resultaat was gering. Kleinere uitvallen werden
nog een enkele maal gedaan. De versterkingen in het tusschen-
terrein werden doorloopend verbeterd en uitgebreid. Ook de
laatste reserve vond een plaats in de stelling. Een Duitsche
torpedojager zag nog kans, een ouden Japanschen kruiser in den
grond te boren. Overigens had men de oorlogsschepen tot zinken
gebracht daar zij wegens de overmachtige Japansche Zware artil
lerie toch geen steun meer konden verleenen uit de Baai van
Kiautsjou.
Nadat einde October alle belegeringsartillerie in stelling was
gebracht, werd voor den 31sten, den geboortedag van den Mikado,
een algemeen bombardement voorbereiddit bombardement
duurde dag en nacht voort tot den val der stelling op 7 November.
Met den steun van deze overmachtige artillerie werd de tweede
parallel aangelegd zij werd in den nacht van den 3den op den
4den November voltooid. Het vooruitgaan naar de laatste parallel,
dicht bij de draadversperring, geschiedde in den nacht van 4 op
1123
