cieel nog heelemaal niet te zijn aangetast, al wordt het practisch
ook volkomen door een andere mogendheid gedomineerd. We
zullen in dit verband dan ook goed doen, niet aan een dadelijke
verovering van Achter-Indië door een buitenlandsche mogendheid
te denken veeleer zal hier sprake zijn van een langzame pene
tratie waarvan het tempo door de algemeene wereldsituatie zal
worden bepaald, uiteraard in verband met de economische en
militaire krachten van een eventueelen agressor.
Achter-Indië rijkt in het noorden aan Tibethet wordt bewoond
door volken, die gedeeltelijk uit dit gebied stammen. Hier openen
zich plotseling zeer wijde perspectieven. Dit verklaart mede de
Japansche belangstelling voor Binnen-Mongolië, waardoor de weg
om de noord naar datzelfde Tibet leidt. Er zijn in Nippon inder
daad heel wat lieden, die van een dergelijke strategische omvatting
van China op groote schaal droomen. Men achte haar ook vol
strekt niet te phantastisch de Fransche opmarsch van Canada uit
langs de groote meeren naar het dal van de Mississippi was in we
zen precies hetzelfde, n.l. een geweldige omvatting van de Britsche
koloniën in het oosten van Amerika. De verovering van Canada
door Wolfe, gesanctionneerd door den vrede van Parijs in 1763,
die een eind maakte aan den zevenjarigen oorlog tusschen Frank
rijk en Engeland, verijdelde echter het Fransche streven. Zooals
toen in Amerika zal thans in Azië de ontwikkeling der dingen in
hooge mate afhankelijk zijn van de gebeurtenissen in andere
streken.
Met dat al zien we Japan zich langzaam maar zeker van de
belangrijkste strategische etappen op den weg naar het boven
geschetste doel meester maken. De bezetting van Tongking is
maar een eerste stap, die echter weer de mogelijkheid opent,
druk uit te oefenen op Saigon. Is eenmaal Indo-China geheel
onderworpen, dan moet Thailand wel kleur bekennen. Het zou
natuurlijk kunnen probeeren, zijn rol van bufferstaat te blijven
volhouden, en inderdaad probeert het dit ook, gezien het kort
geleden gesloten non-agressie-pact met Engeland, maar het is de
vraag of het bij een dergelijke politiek kan en wil volharden.
Is een opmarsch naar Burma van Thailand uit zeer goed uit
voerbaar, tot dusver liep de geschiedenis juist in de andere
richting de herhaalde invasies van Thailand hadden immer uit
het westen plaats.
De waterscheiding tusschen de Irawaddy, de hoofdrivier van
Burma, en de Salmeen, de grensrivier, is niet veel hooger dan
enkele honderden meters. De loop der rivieren in heel Achter-Indië,
die practisch alle in de richting noord-zuid stroomen, geeft verder
aan, hoe de verschillende bergketens hieraan evenwijdig loopen.
Het moeilijke bergland in het noorden langs de grens van China
vormt een natuurlijke hindernis, waarin slechts de dalen van
enkele groote rivieren toegangspoorten hebben gesneden, welker
1145
