101
Deze zinspeling op toekomstige strategie is afkomstig van belangrijke
officieele bronnen.
Zij verklaarden dit aan „The Associated Press" in een poging om het
Amerikaansehe volk er van te overtuigen dat Japan's huidige strategische
positie zoo sterk is, dat het slechts tegen hoogen prijs uitgedaagd kan worden.
Zij zijn overtuigd dat, met de uiteindelijke bevestiging van die positie,
zij Singapore kunnen isoleeren, Oost-Indië machteloos maken door een scherpe
blokkade en elke Amerikaansehe communicatielijn van Hawaii naar het
westen afsnijden.
Het plan werd bekend gemaakt met de bedoeling, dat het gebruikt zou
worden tegen een eventueelen Britschen stoot uit Singapore, maar het is
duidelijk dat het gewijzigd zou kunnen worden in een offensieve campagne,
indien Japan's zuidwaartsche actie zich zou wenden in de richting van Batavia.
De militaire autoriteiten zijn nu bezig, de laatste zijde te voltooien van
een uitgebreiden verdedigings-driehoek, die het grondgebied van „groot
Oost-Azië" en eventueel ook de Philippijnen zou omvatten.
Hij zal voltooid zijn wanneer ze de beschikking krijgen over de Camranh-
baai, een vlootbasis in Fransch Indo-China, ongeveer 1200 mijl n. van Batavia
en 800 n.o. van Singapore.
Deze bronnen laten geen twijfel aangaande de bedoelingen van de vloot,
indien noodig, Camranh te gebruiken, doch ze wezen er op, dat men ten
minste voor het oogenfolik concessies zou trachten te verkrijgen langs diplo-
matieken weg. Na verschillende verbeteringen zou Camranh gebruikt kun
nen worden als dokbasis voor de vloot, zoowel voor slagschepen als voor
kleinere aan vals- en verkennings- eenheden.
Uit verdedigingsoogpunt zou de baai het Japan mogelijk maken een diep-
zeelij-n naar Noord-Borneo te onderhouden om Oost-Azië te beschermen
tegen schepen van Singapore.
Bovendien meenen zij, dat het hun de mogelijkheid zou verschaffen,
Nederlandsoh Oost-Indië te blokkeeren door middel van mijnen en kleine
raiders en ondertusschen een Britsch-Aziatische vloot in te sluiten door het
beheerschen van de nauwe vaargeulen en doorgangen, die van Singapore
naar de grillig gevormde eilanden van Oost-Indië leiden.
Zij beweren dat iedere Amerikaansehe eenheid in Singapore eveneens
geïsoleerd zou worden, en voegen en aan toe „het zou een groote ver
gissing beteekenen, indien de Vereenigde Staten er schepen heen zonden."
Achter dit scherm zou vermoedelijk een groot aantal zware schepen den
aanval beginnen tegen een Nederlandsch-Oost-Indische vloot, die door de
Japanners als op-zichzelf ontoereikend wordt beschouwd om deze gewesten
te verdedigen. Marinevliegtuigen en zwaar geschut zouden trachten, deze
eilanden murw te maken voor een inval. Een eventueele land-campagne zou
waarschijnlijk gericht zijn tegen kwetsbaardere gedeelten van den archipel,
mogelijk Borneo.
De tweede zijde van den verdedigingsdriehoek de mandaat-eilanden
bestrijkt een Amerikaanschen weg naar Oost-Indië. De zegslieden gaven toe,
dat deze eilanden zijn voorzien van vooruitgeschoven bases voor water
vliegtuigen en onderzeebooten, plus noodzakelijke lichte verdedigingswerken.
Zware versterkingen zijn niet aangebracht, zeiden zij, omdat de kosten te
hoog zouden zijn in verhouding tot hun waarde.
Ze verwachten klaarblijkelijk, dat indien de Vereenigde Staten verwik
keld worden in Oost-Indië, de Amerikaansehe verbindingslijn doorgetrokken
zou worden tot Hawaii en den zuidelijken Pacific, en daardoor kwetsbaar
voor lucht-, onderzee- en oppervlakte-raiders.
Ze zeiden, dat de hoop, de Amerikaansch-Japansche relaties te verbeteren,
niet geheel op te geven zou zijn, zoolang de vloot der Vereenigde Staten ten
oosten van den 180sten breedtegraad bleef. Dit wees er op, dat zij plannen
hebben gemaakt voor een snelle actie indien de Amerikaansehe schepen
naar Singapore of de Philippijnen gaan, in voldoend aantal om de nood
zakelijkheid van een voor raiders kwetsbare verbindingslijn te verkleinen.
