2. DE HOME GUARD.
Omtrent de met onze stads- en landwachten te vergelijken
Home Guard, schrijft The Economist van 31 Aug. 1940.
89
landing op een open veld. Hij had boven het Kanaal des Doods een groote
formatie Messerschmitts ontmoet. In het daaropvolgende bloedige gevecht
vervolgde de piloot een 109 tot op 10.000 voet en schoot hem in zee. Terwijl
hij de lucht verder afzocht, stootte hij op een sterke formatie vijandelijke
bommenwerpers op 12.000 voet hoogte en toen hij één dier bommenwerpers
een Heinkel 111 vervolgde, kwam er plotseling een Messerschmitt 109
op hem af. Het eerste vijandelijke schot deed den motor buiten werking stel
len brandkogels verwondden den piloot in zijn schouder en verblindden
zijn rechteroog. Andere geschutprojectielen reten groote gaten in de vleugels
een schoot het grootste deel van de bedekking van het staart-oppervlak weg,
een andere scheurde drie gaten in het roer, twee gingen dwars door de ver
stijving en een andere schoot een gedeelte van de beplating van den motor
weg.
Toen hij probeerde uit het toestel te springen, bevond de piloot, dat de
kap van zijn valscherm was ingedrukt. Door buitengewone manoeuvres van
zijn met kogels doorzeefd vliegtuig, dat er nu uitzag als een dronken water-
vlieg, gelukte het hem, een doorzaklanding op een veld bij Folkestone te
maken. Zijn onderstel en de beide remkleppen werkten niet meer. Technische
deskundigen, die het zwaar gehavende vliegtuig onderzochten, beschreven
het als „not flying, but a miracle".
Men kan zich moeilijk voorstellen, dat het minder dan 4 maanden is geleden,
dat het Duitsche offensief tegen de Lage Landen werd ingezet, want het lijkt
alsof de opeenvolging van militaire successen met den tijd heeft gespot.
De Home Guard, die reeds 4 dagen na het begin van den Duitschen inval
en lang vóór er een aanwijzing was van Frankrijk's ineenstorting, door
Mr. Eden als „Local Defence Volunteers" in dienst werd opgeroepen, werd
een belangrijk onderdeel van onze militaire organisatie.
De vorming van de Home Guard is eenzelfde uiting van het Britsche aan
geboren talent voor vrijwillige inspanning als het ontstaan van het burger-
leger meer dan een eeuw geleden onder Napoleons bedreiging. Haar snelle
recruteering was het typisch Britsche antwoord op het Nazi-gewroet en het
verraad in Noorwegen, Nederland en België, op de aartssluwheid van de
valschermtroepen in het verstoren van verbindingen, industrie en militaire
handelingen. Aanvallen van valschermtroepen vormen een geheel nieuwe
strijdwijze, welke een specialen afweer vereischt. De daarvoor noodzakelijke
strijdmacht, de Home Guard, ontstond bij wijze van spreken in één nacht.
Op volle sterkte telt zij thans ruim geschat IV2 millioen man met leeftijden
van 17 tot 65 jaar en evenzeer uiteenloopende, militaire ervaringen, politieke
overtuigingen en maatschappelijke standen. Uit deze verscheidenheid van
krachten is in deze geschiedenis makende weken een doeltreffende defensieve
organisatie opgebouwd.
Deze „bende, wier erkende doel was verraderlijke moord", heeft de ver
ontwaardiging gewekt van de Nazi-pers. Op zichzelf kan dit als een gunstig
teeken worden beschouwd, want van alle landen had vooral Duitschland
reeds lang de waarde aangetoond van verkapte militaire organisaties als aan
vulling van het gewone leger. Er is echter een belangrijk verschil. De Home
Guard is een vrijwillige organisatie, hetgeen de Duitsche verkapte militaire
hulpdiensten nooit zijn geweest zij is een zuiver militair onderdeel, dat
gedurende de diensturen is onderworpen aan de militaire wetten en de
krijgstucht en staat onder bevel van den Commander-in-Chief, Home Forces.
De organisatie sluit aan bij die van de graafschaps-regimenten en het is
toegestaan, hun onderscheidingsteekenen te dragen. De internationaal vast
gestelde regels t.a.v. kleeding en uitrusting, worden in acht genomen (alsof
zij voor de Nazi's nog eenige waarde hadden
