3. DE VECHTWAGEN EN ZIJN BESTRIJDING
door
K. A. DE VRIES,
Eerste luitenant der Infanterie.
HET AANVALSWAPEN.
De bekende schrijver en expert op het gebied van de geme
chaniseerde oorlogvoering Guderian heeft op de vraag „Waarom
vechtwagens het antwoord als volgt geformuleerd.
4 weken trommelvuur
4 maanden zware gevechten, met het verlies van
400.000 man
brachten den Engelschen in 1917 in Vlaanderen een terreinwinst
van 14 km breedte en 9 km diepte.
Bij Cambrai (Kamerijk) bereikten zij met hulp van minder dan
400 vechtwagens in
4X3 uren met het verlies van slechts
4000 man hetzelfde resultaat.
Daarom, zegt de schrijver, hebben alle moderne legers vecht
wagens.
Alvorens over te gaan tot een globale bespreking van het onder
werp, zooals dit zich tot voor kort liet aanzien, wil ik eerst eenige
markante schetsen geven van de ervaringen met het tankwapen
in den vorigen wereldoorlog.
Deze oorlog begon als een bewegingsoorlog. Weldra echter
was de eerste aanloop gestuit. Men groef zich inde wedloop
naar de zee ontstond en niet lang daarna was het met de omvat-
tingpogingen gedaan. Voor het verkrijgen van zeer geringe terrein
winst die meestal bovendien nog van zeer korten duur was
doordat een als regel onmiddellijk volgende tegenactie de winst
teniet deed moesten onevenredig hooge offers worden gebracht.
Aan beide zijden zon men op een middel om den bewegings
oorlog een nieuw leven in te blazen. Van Duitschen kant werd het
geprobeerd door de toepassing van gas. Eén maal leverde het
succes op en wel bij de eerste toepassing in het groot tusschen
Bixschoote en Langemarck. Aan geallieerde zijde had men iets
anders in petto. Hier werkten technici aan het bruikbaar maken
van het reeds vóór het uitbreken van den oorlog bestaande idee
van een gepantserden terreinwagen, voorzien van een vuurwapen,
waarmede de groote oorzaak van het verlies van zoovele men-
118