3. DE VECHTWAGEN EN ZIJN BESTRIJDING door K. A. DE VRIES, Eerste luitenant der Infanterie. HET AANVALSWAPEN. De bekende schrijver en expert op het gebied van de geme chaniseerde oorlogvoering Guderian heeft op de vraag „Waarom vechtwagens het antwoord als volgt geformuleerd. 4 weken trommelvuur 4 maanden zware gevechten, met het verlies van 400.000 man brachten den Engelschen in 1917 in Vlaanderen een terreinwinst van 14 km breedte en 9 km diepte. Bij Cambrai (Kamerijk) bereikten zij met hulp van minder dan 400 vechtwagens in 4X3 uren met het verlies van slechts 4000 man hetzelfde resultaat. Daarom, zegt de schrijver, hebben alle moderne legers vecht wagens. Alvorens over te gaan tot een globale bespreking van het onder werp, zooals dit zich tot voor kort liet aanzien, wil ik eerst eenige markante schetsen geven van de ervaringen met het tankwapen in den vorigen wereldoorlog. Deze oorlog begon als een bewegingsoorlog. Weldra echter was de eerste aanloop gestuit. Men groef zich inde wedloop naar de zee ontstond en niet lang daarna was het met de omvat- tingpogingen gedaan. Voor het verkrijgen van zeer geringe terrein winst die meestal bovendien nog van zeer korten duur was doordat een als regel onmiddellijk volgende tegenactie de winst teniet deed moesten onevenredig hooge offers worden gebracht. Aan beide zijden zon men op een middel om den bewegings oorlog een nieuw leven in te blazen. Van Duitschen kant werd het geprobeerd door de toepassing van gas. Eén maal leverde het succes op en wel bij de eerste toepassing in het groot tusschen Bixschoote en Langemarck. Aan geallieerde zijde had men iets anders in petto. Hier werkten technici aan het bruikbaar maken van het reeds vóór het uitbreken van den oorlog bestaande idee van een gepantserden terreinwagen, voorzien van een vuurwapen, waarmede de groote oorzaak van het verlies van zoovele men- 118

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1941 | | pagina 17