volledig werd verrast door de toepassing van dit nieuwe strijd
middel en eerst aan den bouw van deze ridders van het moderne
slagveld kon beginnen, toen zij reeds lang en breed aan geallieerde
zijde werden gebruikt.
Een zeer belangrijke reden voor het eerst zoo laat verschijnen
van de Duitsche vechtwagens aan het front was o.a. het feit,
dat de Duitsche legerleiding de tanks, hoewel zij aan Engelsche
en Fransche zijde reeds verschillende malen waren gebruikt, nog
steeds niet op haar volle waarde wenschte aan te slaan.
Eerst na den zoojuist beschreven slag bij Cambrai drong het
goed tot de „O.H.L." door, hoe belangrijk zij eigenlijk wel waren.
Daarop volgde dan ook een spoedopdracht voor den bouw van
een vechtwagen. Het resultaat was de A 7 V, de eenige door
Duitschland gebruikte tank van eigen fabrikaat. Veel invloed
op het verloop van den oorlog heeft zij niet gehad, in de eerste
plaats doordat zij wegens gebrek aan materiaal niet in die groote
hoeveelheden kon worden aangemaakt als door de tegenpartij,
en voorts doordat zij eerst in het veld werd gebracht toen de
strijd reeds in de kiem was gewonnen, nl. in den zomer van het
jaar 1918.
De winter van 19171918 en de Duitsche aanvallen in het
voorjaar van 1918 brachten geen belangrijken inzet van vecht
wagens. In deze periode werd er evenwel achter de fronten hard
gewerkt aan den uitbouw van het tankwapen.
18 Juli 1918 kwam Foch's tegenaanval op een 40 km breed
front tusschen Soissons en Chateau Thierry. In lange liniën rolden
meer dan 600 vechtwagens, in het hoog opgaande gewas veelal
nauwelijks zichtbaar, de vijandelijke infanterie tegemoet. Ver
rassend als bij Cambrai kwam ook deze stoot. De Duitsche infan
terie zag zich hulpeloos overgelaten aan de vuurspuwende snelle
machines. Spoedig waren de voorste stellingen doorbroken, de
veld-artillerie verloren en de reserves verbruiktde vechtwagens
stootten door tot de stafkwartieren. De geheele Fransche actie
was ingesteld op de eischen, welke geboden zijn bij het gebruik
van gemechaniseerde eenheden, nl. verrassing, snelheid en stoot
kracht. Kunstmatige nevelschermen, artillerie, vechtwagens, infan
terie en vliegtuigen werkten uitstekend samen en brachten de
Duitsche 7e en 8e legers aan den rand van den afgrond. Hoewel
het niettemin tegen het vallen van den avond gelukte, een vijan
delijke doorbraak te verhinderen, wist de Duitsche legerleiding
toch dat de veldtocht van 1918 haar hoogtepunt was gepasseerd.
De Duitsche legers trokken terug. Het moreele weerstands
vermogen der divisies nam snel af. De angst voor den vechtwagen
werd epidemisch. Bitter wreekte zich de oorspronkelijke gering
schatting voor het nieuwe wapen.
Op 8 Augustus treft een nieuwe, in zijn uitwerking nog heviger,
slag het Duitsche 2e leger. Australische, Canadeesche en Fransche
120
