keling dwong en daarna, van de duisternis gebruik makend, zich
op verder gelegen stellingen terugtrok, zal zich het nut van een
dergelijke handelwijze duidelijk kunnen demonstreeren.
Er is nóg een reserve, waarmede wij steeds rekening moeten
houden, nl. de reserve aan krachten bij den mensch. Wij mogen
niet vergeten, dat en dit geldt wel zeer speciaal voor de T.A.
er een zekere grens is aan hetgeen wij van onze militairen kun
nen eischen. Men wake dus tegen onnoodige vermoeienis van de
manschappen dezer afdeeling hun werk behoort, indien zij een
maal zijn ingezet, tot het zwaarste dat er is. Derhalve geen onnoo
dige indeelingen, geen onnoodige marschen te voet zoolang van
de autobussen, waarin deze afdeeling wordt vervoerd, gebruik
kan worden gemaakt. In het algemeen geldt voor de militairen van
de T.A. en (Hd.)V.P.A., dat hun werk eerst begint, wanneer dat
van den troep tijdelijk tot stilstand is gekomen, in veel gevallen
omdat de grens van physiek kunnen is bereikt. Op dit moment
moet van het personeel van de T.A. en (Hd.) V.P.A. de volle kracht
kunnen worden gevraagd dit impliceert, dat we die krachten te
voren, indien het mogelijk is, zullen sparen. Daarom is ook, althans
gedurende de beweging, inzet van personeel van de T.A. om dat
van de Hp.V.P.An. bij te staan, ongewenscht.
Wat hierboven over het houden en formeeren van reserves is
gezegd, geldt vooral in zeer sterke mate voor het ontmoetings
gevecht. In dit gevecht, dat als kenmerk heeft, dat de A.B. zal
trachten, de verschillende aanvalsphasen spoedig op elkaar te doen
volgen, is het beschikbaar hebben van reserves, zoowel aan trans-
portpersoneel als aan Hp.V.P.An., die, elkaar overlappend, de ver
schillende troepen volgen, een eerste vereischte. Een voorbereiding
van onze handelingen zal bij dit gevecht in het algemeen niet moge
lijk zijn het komt aan op snel reageeren, snel beslissen. De eisch
tot mobiel blijven geeft den doorslagook de hoofden der
Hp.V.P.An. zullen hiermede rekening houden, en bij een even-
tueele oprichting slechts het hoogbenoodigde doen ontpakken om
steeds tot volgen paraat te zijn als van een gevechtsphase de
gewonden zijn afgehandeld.
Een geheel ander beeld krijgen wij bij het ter verdediging in
richten van een stelling. Hier treedt het begrip „snelheid" geheel
op den achtergrond en kan alle aandacht worden besteed aan een
goede voorbereiding voor het komende gevecht. Tot in voorste
lijn kunnen maatregelen worden genomen om de werkzaamheden
van den M.G.D. bij een aanval van den vijand zoo vlot mogelijk,
en met zoo gering mogelijke verliezen, te doen verloopen. Inge
graven, desnoods horizontaal gedekte, gewondennesten kunnen
worden ingerichtde afvoerwegen vandaar naar de Hp.V.Pn. kun
nen worden verkend en verbeterd. Een enkel vlondertje, een traps
gewijze uitgegraven pad in een ravijntje, het plaatsen van een
gezichtsdekking op een punt, waar de afvoerweg van 's vijands
zijde is in te zien, zijn zoovele middelen, die bij het gevecht hun
150
