304
der Italianen moet worden ondermijnd. Daarna zullen uit het n. langs de
door hen aangelegde wegen oprukkende tankcolonnes het werk wel voltooien.
Men weet, dat de overmacht groot isdaarom moet Ethiopië geheel van
de buitenwereld worden afgesneden, aanvulling der voorraden mag niet
langer plaats vinden.
De vraag is nu, waar heeft gnl. Wavell zijn hoofdmacht? Het geheim
wordt zorgvuldig bewaardin dezen bliksemoorlog moet de verrassing
de hoofdrol blijven spelen. Hij kan natuurlijk naar Tripolis oprukken, zoo
doend aansluiting zoeken bij gnl. Weygand in Tunis, daardoor geheel N.
Afrika van vijanden zuiverend. Strategisch zeer verlokkend, vooral nu de
Duitschers de Italianen eindelijk te hulp zijn gekomen, maar aan den ande
ren kant dreigt groot gevaar voor de Grieken. Het front in Albanië is min
of meer vastgeloopen, niet alleen door het weer maar omdat de Italianen
nog versterkingen wisten aan te voeren. De Grieken moeten trouwens reke
ning houden met een aanval in de richting van Saloniki. Het is duidelijk,
dat hun positie moeilijk wordt wanneer de Duitschers door Bulgarije op
rukken. Zal gnl. Wavell dan te hulp snellen Het terrein rond Saloniki leent
zich uitstekend voor de verdediging, gelijk we uit den vorigen oorlog weten.
De strategische beteekenis van die stad is, daar de Britsche vloot de zee
beheerscht, voorloopig alleen maar negatiefhaar val zou slechts een
mogelijke invalspoort sluiten. De Duitschers hebben natuurlijk nog niet
vergeten, dat hun nederlaag in 1918 werd ingeluid door het offensief van
gnl. Sarrail tegen de Bulgaren, dat den weg naar Weenen voor de Geal
lieerden opende.
Het diplomatieke spel op den Balkan is niet duidelijk. Nu Bulgarije is
toegetreden tot het tripartite-pact, staat wel vast, dat het een tweede
Roemenië zal worden. Daarom is de beteekenis van het verdrag, waarbij
Sofia en Ankara elkaar beloofden, de oude vriendschap te handhaven en
niets tegen elkaar te zullen ondernemen, niet goed te begrijpen. Het bezoek
aan Ankara van min. Eden en gnl. Dill, den chef van den Br. Imperialen
G.S., zou er op kunnen wijzen, dat ook Londen over de houding der Turken
niet geheel gerust was. Overigens schijnt het zich minder om het optreden
der Duitschers te bekommeren dan om de houding der Russen. Sir Stafford
Cripps, de Britsche ambassadeur in Moskou, zal wel gewichtige redenen
hebben gehad, om zich ook naar de Turksehe hoofdstad te begeven. Rusland
blijft het groote raadsel.
Dat de Duitschers, al dan niet met goedvinden van Stalin, zouden willen
probeeren, dwars door Turkije naar Irak op te rukken, lijkt ons zeer onwaar
schijnlijk. Gnl. Wavell moge weer eens hebben bewezen, dat afstanden niet
tellen in dezen tijd van mechanisatie, zoo blijft aan den anderen kant het
terrein toch ook een woord meespreken. Bovendien hebben de Turken zich
juist in de verdediging altijd van hun beste zijde leeren kennen.
De Z.-Slavische min. van Buitenlandsche Zaken is weer eens in Berchtes-
gaden op bezoek geweest. Wat er besproken werd heeft men niet wereld
kundig gemaakt. Gezien echter het feit, dat Z.-Slavië een landbouwland bij
uitnemendheid is, dat half midden-Europa van graan en varkens voorziet,
zijn we a priori geneigd aan te nemen, dat de Duitschers dit land met rust
zullen laten. Het gevaar schuilt hier in het feit, dat Belgrado en Budapest
nog enkele grieven tegen elkaar hebben vnl. door de Slavische bezetting
van een deel van Kroatië. Misschien, dat Hitier hier weer eens als vredes-
stichter is opgetreden, hetgeen het officieele bezoek van den heer Marcovitch
aan Budapest zou verklaren.
Mussolini heeft in zijn jongste rede duidelijk doen uitkomen, dat hij voor
de toekomst alleen nog maar op Duitschland kan steunen. (Maar wat,
wanneer Berlijn hem vandaag of morgen de rekening komt presenteeren?)
De bemiddelingspoging van Franco is dus blijkbaar mislukt. Of is de
Caudillo alleen eens poolshoogte gaan nemen in Italië Mogen we de Am.
berichten gelooven, dan is de bevolking allerminst met den gang van zaken
