De resultaten van deze verkenningen werden radio-telefonisch zoo snel en nauwkeurig mogelijk aan den staf medegedeeld. Daar op volgden dan een intensieve artilleriebeschieting en een bom bardement door de afdeeling zware bommenwerpers, welke ten doel hadden, de ontdekte weerstandskernen, artillerieopstellin gen en nesten van automatische wapenen buiten gevecht te stel len. De bombardementen werden uitgevoerd op vrij geringe hoogte, om de gedachte te bepalen 500 a 600 m. Zoodoende stelden de bom menwerpers zich weliswaar bloot aan het vuur van de Fransche luchtdoelkanonnen en -mitrailleurs, doch er is reden om aan te nemen, dat de aantallen van deze wapenen, waarover de Fran- schen beschikten, niet toereikten voor de beveiliging van het ge- heele, uitgestrekte front. Wanneer we enkele jaren terug gaan, naar den Spaanschen bur geroorlog, dan zal men zich herinneren, dat ook Franco verschei dene malen (o.a. bij Teruel) zijn aanvallen liet voorafgaan door bombardementen van bommenwerpers, die in golven van drie over de hoofdweerstandstrook vlogen. Het is wel aan te nemen, dat het toentertijd aan Franco's zijde strijdende Kondorlegion deze tactiek pasklaar voor de toekomstplannen van den Führer mee naar huis heeft genomen. Tijdens het hiervoor vermelde bombardement, rukten de pantser divisies voorwaarts. Wij schrijven hier in het meervoud, want volgens Engelsche commentators opereerden er in België en Noord-Frankrijk niet minder dan twaalf van deze eenheden, welke alle min of meer selfsupporting waren. Zij bewogen zich zooveel mogelijk langs evenwijdige wegen, en gingen althans tijdens den naderingsmarsch slechts bij uiterste noodzaak het terrein in. Op deze wijze bereikten zij een maximum aan snelheid, en waren in staat, kort na de bommenwerpers aan te komen. Ving de aanval van de grondstrijdkrachten aan, dan werd de compagnie zware vechtwagens als voorhoede en stootgroep in het vuur gebracht. Uit verschillende berichten valt op te maken, dat het front-pantser van deze kolossen zoo zwaar was men schat 50 mm dat het Fransche en Engelsche infanteriegeschut hier machteloos tegenover stond. Zooveel mogelijk allen weerstand brekend, zochten deze vecht wagens zich een weg door de Fransche verdedigingslinies. Waar zij hierin slaagden Engelsche waarnemers geven toe, dat het hun meermalen is gelukt infiltreerden de hierna komende mid delbare vechtwagen-regimenten onmiddellijk zoo ver mogelijk, soms zelfs tot een 30 a 40 km. Daarbij verspreidden zij zich waaier vormig met het doel, een zoo groot mogelijk gebied te occupeeren. Bereikten zij daarbij opstellingen van de Fransche artillerie, dan werd deze door vuur en beweging buiten gevecht gesteld. Men be denke hierbij, dat de Engelsche en Fransche troepen tot en met deze phase van den strijd nog geen ongedekte levende doelen had den gezien alles zat tot dusver achter pantser. 216

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1941 | | pagina 13