7. OORLOGSPSYCHOLOGIE.
In de Oosthoekbode troffen wij een artikel aan van den Britschen
kap.-jachtvlieg'er F. H. Shaw, ontleend aan de Sydneysche Daily
Telegraph, welk blad het overnam uit Esquire. Het artikel ver
dient niet alleen uit algemeen psychologisch oogpunt de aandacht,
doch mede omdat het tevens een antwoord uit de practijk brengt
op de den laatsten tijd in Indië zoozeer omstreden vraag, of wij
den vijand mogen, en zoo ja, al dan niet moeten haten.
298
Echter moet het leger de algeheele controle behouden over die luchteen-
heden, welke in voortdurende samenwerking met het leger moeten opereeren.
Zoodra de Amerikaansche luchtmacht onder een Minister van Luchtvaart
zal zijn georganiseerd, moet zij met het leger en de vloot worden gesteld
onder een Minister van Nationale Defensie, die verantwoordelijk dient te
zijn voor het goed functionneeren van alle drie de onderdeelen van de weer
macht van ons land.
Ik vermoed, dat ik als vlieger niet boven het gemiddelde uitsteek, zoodat
mijn gevoelens in den strijd eveneens die van mijn strijdmakkers vertolken.
In de allereerste plaats heeft iemand geen tijd om bevreesd te zijn, wan
neer hij met een snelheid van 400 mijl per urn- door het luchtruim wordt
geslingerd in de richting van wat sommige schrijvers „de kaken des doods"
noemen.
Misschien is het het geronk van den motor, dat als een stootblok tusschen
iemand's ziel en de vrees voor den dood werkt, of misschien de vrees voor
verminking, iets, dat nog verschrikkelijker is dan sterven.
De dood is slechts een korte stuiptrekking, die op sommige momenten
als een welkome verlossing begroet zou kunnen worden.
Doch om jaren lang door het leven te moeten gaan als een verminkte,
als een mismaakte kreupele, is iets, waarover men liever maar niet nadenkt.
Men heeft in een korte spanne tijds zoo veel te doen, dat iemands emoties,
gedachten en gevoelens tot zulk een snelheid worden opgevoerd, dat het
evenmin als bij een sneldraaiend wiel nog mogelijk zou zijn, de afzonder
lijke spaken te tellen. Een fractie van een seconde af te dwalen kan de ergste
ongelukken veroorzaken, niet alleen voor den piloot, doch eveneens voor
honderden onschuldige menschen op den beganen grond.
En dus legt men zijn gevoelens aan banden. Men is één geworden met
zijn verderfzaaiend vliegtuig. Tot het oogenblik, dat er „Contactgeroepen
wordt, mag men nog aan dat aardige meisje in de nachtclub gedacht hebben
hoewel er onder de tegenwoordige omstandigheden niet erg veel tijd
voor blondines of brunettes overschiet of aan dien armen Mijnheer X,
wiens vrouw eenige dagen geleden een telegram van het Departement van
Oorlog ontving. X was een van de beste machinegeweer-schutters, doch
dit mocht hem niet veel baten, toen hij zich tegenover 15 Messerschmitts
Nr. 110 geplaatst vond.
Doch als de motor eenmaal zoemt, denkt men alleen nog aan zijn „kist"
en wat haar taak is, welke bestaat in het verdelgen van een of anderen
Hun daar boven in het blauwe luchtruim. Alle ideeën, die je misschien eens
had over „Alice Blue Gown", vervliegen, als je eenmaal je knuppel achter
over haalt en met een laatsten schok van de aarde los komt.
Zoemt de motor op de juiste toonhoogte „Ligt" je vliegtuig wel goed
Terwijl je stijgt, voelt men de balans van zijn Spitfire, zooals d'Artagnan
gewoon was, de balans van zijn doodelijken degen te voelen, want een jager
is een delicaat vecht-instrument, van welks prestaties zoo veel afhangt
misschien zelfs de afloop van dezen oorlog.
Elke vreemde gedachte is uit je brein verbannen. Het doel ligt 100 mijl
verder 20 minuten vliegen, of met wind in den rug misschien nog vlugger
