religieus voelen bij de bevolking te doen resoneeren. Het volk
is de missie dankbaar als macht, die voor haar belangen, in den
ruimsten zin van het woord, opkomt.
De macht van het volk echter is, zooals overal, gelegen in de
massa.
Het wapen van de massa is de staking. Inderdaad heeft in
1936 in Curacao een staking plaats gehad, die drie dagen duurde
en die we kunnen beschouwen als een machtsconflict tusschen
de C.P.I.M., de R. K. missie en het volk.
De missie n.l., als steeds strijdend voor haar volgelingen, aan
vaardde het wapen van de massa, althans verzette zich er niet
tegen. Het ging hier echter niet om z.g. „politiek-geschoolde ar
beiders" maar om amorphe typen, die hetzij uit vrees voor
enkele raddraaiers, hetzij op grond van naïeve overwegingen
„meestaakten". De C.P.I.M. stelde een ultimatum en maakte be
kend, dat geen represaillemaatregelen zouden worden genomen.
Het Gouvernement liet zijn motoren met zijspan rondpatrouillee-
ren met enkele vlotte Mariniers als extra versterking van de
Militaire Politie en na drie dagen behoorde de staking weer tot
het verleden.
We hebben dit vrij onschuldige voorval beschreven omdat het
op eenvoudige wijze weergeeft, hoe bij een gezonde leiding inci-
denteele machtsconflicten automatisch worden opgeheven.
Ten slotte moge hier nog worden opgemerkt, dat het de bedoe
ling was, in een kort artikel een kaleidoscopisch beeld te geven
van dit vrij onbekende gedeelte van de Nederlandsche Overzee-
sche gewesten, vóór het uitbreken van den oorlog. In hoeverre
thans ingrijpende veranderingen hebben plaats gehad, is schrijver
dezes niet voldoende bekend. Slechts zou uit particuliere brieven
kunnen worden opgemaakt, dat Curagao geen direct materieel
nadeel van den oorlog ondervindt.
-404
