414 soldaat 'bijvoorbeeld kan er door bepaalde wetsvoorzieningen zeker van zijn, dat hij na zijn terugkomst uit den dienst een betrekking krijgt, terwijl zijn gezinsleden tijdens afwezigheid steun van den staat krijgen. De Duitschers weten waar hun werkelijke geschilpunten liggen en velen van hen weten ook, dat daar hun werkelijke zwakte te vinden is. Om nu weer van het maatschappelijke naar het puur militaire over te stappen hoewel in laatste instantie beide onscheidbaar zijn waarin ligt nu eigenlijk de superioriteit van het Duitsche leger In de eerste plaats heeft het de oorlogsomstandigheden bij het africhten van zijn troepen tot zulk een graad van accuratesse nagebootst, dat de gewone legermanoeuvres van andere naties hierbij vergeleken als kindertooneelvoorstellingen in een oude schuur zijn in vergelijking tot een schouwburgvoorstelling op Broadway. Duitschland heeft een kolossaal gebied in het Oostelijk deel van het land en in Polen, na daaruit alle burgers te hebben verwijderd, gereserveerd voor legermanoeuvres en dit gebied gedurende ongeveer negen maanden gebruikt als een gigantisch laboratorium, waarin ieder probleem, dat later in Frankrijk tijdens den opmarsch ontmoet werd, telkens en telkens weer in de practijk werd bestudeerd en overwonnen. Er werden bijvoorbeeld modellen van de Maginot-linie aangelegd en dagen achter elkaar oefenden de troepen zich in het bestormen van deze linies, waarbij iedere soldaat een nauwkeurig omschreven taak kreeg en zeer bepaalde dingen moest doen. (De gewone militair van andere landen zou het onzinnig genoemd hebben.) Telkens en telkens weer werd het bestormen van z.g. „bunkers" in de practijk beoefend en telkens en telkens weer werd de repetitie voortgezet totdat de acties van de pioniers, van de infanterie, van de artillerie en van de luchtmacht dermate gesynchroniseerd waren, dat de Amerikaansche nationale garde die bij haar manoeuvres een soort krijgertje speelt met roode en blauwe partijen, daarbij vergeleken een stel theoretiseerende stu denten genoemd kan worden. Daar komt nog bij, dat het Duitsche officieren-korps volgens Ameri- kaansch! militaire attaché's het beste ter wereld is, omdat het democratischer is en zijn manschappen beter kent. In het Duitsche officierenkorps, aldus getuigen uit West-Point afkomstige officieren, zijn geen opgeblazen supe rieuren, die hun rangen te danken hebben aan anciënniteit en promotie aan een militaire academie. Daar zijn, verklaren Amerikaansche officieren, die minachting koesteren voor een gemeen soldaat, en wier liefste wensch is met hun vrouwen geïnviteerd te zullen worden op een cocktail-partij, die door den plaatselijken militairen commandant gegeven wordt. Hoe komt dit nu Het is een gevolg van het verdrag van Versailles. Door dit verdrag mocht Duitschland na den Wereldoorlog slechts een leger van 100.000 man in stand houden. Dit legertje van 100.000 man bestond hoofd zakelijk uit mannen, die in het oude Duitsche leger gedurende den vorigen oorlog gegradueerde officieren waren. Zij waren soldaten van nature, beroeps soldaten, die zooveel van hun vak hielden, dat velen genegen waren in dit legertje van 100.000 man als gemeen soldaat dienst te nemen en 'hun rangen prijs te geven. Als gevolg hiervan is een groot aantal van de officieren van het tegenwoordige Duitsche leger eerst officier geweest, daarna gemeen soldaat en vervolgens weer officier. Zij kennen de moeilijkheden van de gwone manschappen, niet theoretisch, niet door een college van West-Point, maar uit practische ervaring. Zij ken nen het klappen van de zweep. Herhaalde malen hebben Amerikaansche leger-officieren mij verteld, dat de Duitsche officier in zoo'n hooge mate het vertrouwen van zijn minderen geniet als in geen enkel ander leger voorkomt. En er is een mate van soldatendemocratie in het Duitsche leger welke in ieder ander leger, behalve misschien het Sovjet-Russische, bijna onbekend is. Een Duitsch generaal zal het saluut van een gemeen soldaat, of zelfs maar van een 12-jarigen jongen van de Hitler-Jugend', nog correcter en nog nauwgezetter trachten te beantwoorden, dan het gebracht werd.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1941 | | pagina 120