De invoering van de Thomas-splint als extensie-apparaat te
velde bleek een volkomen succes te zijn het sterftecijfer daalde
al spoedig tot ongeveer 20 en na langere ervaring tot 13
In hoeverre deze belangrijke daling aan het gebruik van de Tho
mas-spalk alléén moet worden toegeschreven, valt moeilijk te
zeggen. Immers, ook in de wondbehandeling hadden nieuwe
methoden haar intrede gedaan, en wel in het bijzonder de „pri
maire wondexcisie" (in 1898 reeds door Friedrich uitgewerkt)
en het begrip „kritieke tijd". De hieraan te danken vermindering
van infecties heeft zonder twijfel eveneens een gunstigen invloed
gehad op het aantal doodelijk verloopende gevallen van gecompli
ceerde fracturen. De wondexcisie binnen 68 uur was evenwel een
methode, welke zich in den vorigen oorlog slechts geleidelijk
ontwikkelde, terwijl voor de invoering van de Thomas-spalk,
zooals gezegd, een bepaald tijdstip kan worden aangewezen, nl.
het voorjaar van 1916. Onmiddellijk dgarna kon de genoemde
groote verbetering worden geconstateerd. Daar voorts alle schrij
vers het erover eens zijn, dat de daling van de sterfte aan de
invoering van de Thomas-splint moet worden toegeschreven, mag
het oorzakelijk verband wel als vaststaand worden beschouwd.
Wij moeten dan ook aannemen, dat het sterftecijfer van 40 50
de uitkomst is van een „gecorrigeerde" statistiek, terwijl het cijfer
van Gray (90 naar alle waarschijnlijkheid de sterfte aangeeft
met inbegrip van de gevallen, welker onmiddellijke doodsoorzaak
de infectie was.
De Thomas-splint werkt als volgt. Het proximale einde, de
gewatteerde bekkenring, steunt tegen het schaambeen en den
zitbeenknobbel. Distaal wordt aan den voet tractie uitgeoefend
door middel van een enkelmanchet, die over den schoen heen
wordt aangebracht, dan wel door gebruikmaking van een „schoen
ijzer" J)Aldus worden de breukstukken geëxtendeerd, waardoor
tegelijk repositie en retentie kan worden verkregen. De practijk
wees uit, dat hiermede de pijn volkomen kon worden bestreden
en dat de gevreesde shock practisch als tot het verleden te
behooren kon worden beschouwd. De toestand, waarin de patiën
ten in de grootere geneeskundige eenheden aankwamen, was
dermate gunstig, dat het chirurgisch ingrijpen zonder bezwaar
kon plaats hebben.
Een tweede, even belangrijk voordeel van de volkomen immo-
bilisatie is, dat de infectie hierbij wordt gereduceerd, doordat
de resorptie van toxinen erdoor wordt verminderd. De Franschen
drukten dit aldus uit„immobilisatie is het beste antiphlogis-
ticum". De ervaringen waren op dit punt na de invoering van
de Thomas-spalk onverdeeld gunstig.
366
b Zie voor uitgebreide beschrijving het artikel van Eckhardt in het
I.M.T. 1935 nr. 4.
