dit wel uit zijn hoofd laten, want een dergelijke poging zal dadelijk
worden gestraft met pijn, omdat nu de immobilisatie is opge
heven de breukstukken over elkaar gaan schuiven. Bovendien
is aan de spalk een riem aangebracht, welke over een laagje
watten om het bovenbeen wordt dichtgegespt. In de tweede plaats
vormt de spalk met de draagbaar één geheel en van de zoojuist
genoemde bezwaren van de los liggende Thomas-splint heeft men
dus geen last. Ten slotte is de wijze van aanleggen eenvoudig,
althans veel minder ingewikkeld dan die van de Thomas-splint.
Bij een goede training van het hospitaalpersoneel kan de hulp
van een arts o.i. desnoods worden gemist. Het belangrijkste is
naar onze meening dat den menschen goed wordt bijgebracht,
waar de zitbeenknobbel zit en hoe dit bot tegen het proximale
uiteinde van de spalk moet komen te rusten. Voor wat het stellen
van de indicatie betreft, nl. het vaststellen of er al of niet een
fractuur bestaat, is de afwezigheid van een arts in de practijk
van gering belang te achten, niet omdat dit aan het hospitaal-
personeel zou kunnen worden overgelaten, doch omdat het er
weinig toe doet of het bot wél of niet gebroken is. Immers, bij
verdenking op het bestaan van een fractuur, terwijl in werkelijk
heid slechts weeke deelen zijn verwond, is het eveneens van
waarde dat het been in den stand van Zuppinger wordt geïmmo
biliseerd.
Resumeerend is de verdienste van de Elsbach-spalk deze, dat
wij hiermee de beschikking hebben over een gemakkelijk te
hanteeren apparaat voor een doelmatige eerste-hulpverleening bij
beenfracturen, dat berekend is op transport zonder schade voor
den patiënt, en dat aan alle eischen voldoet, die de chirurgische
grondregels aan de behandeling van deze aandoeningen stellen.
De oorspronkelijke bedoeling van Elsbach is geweest, een
apparaat te construeeren dat geschikt was voor het spalken van
fracturen zoowel van het been als van den bovenarm (zie I.M.T.
1939 nr. 8 en 1940 nr. 8). Hiervoor was uitneembaarheid nood
zakelijk. Redenen van practischen aard, nl. doorvoering van het
beginsel dat een zoo eenvoudig mogelijk apparaat gewenscht was,
alsmede de overweging, dat het bezit van een spalk voor den
bovenarm niet zoo urgent was, omdat immobilisatie van fracturen
hiervan op bevredigende wijze kan worden verkregen met
eenvoudige Kramer-spalken of geïmproviseerde spalk verbanden
(zie boven), hebben ertoe geleid, van deze uitneembaarheid af te
zien en een spalk te construeeren, uitsluitend bestemd voor frac
turen van het been. Trouwens, de dubbele gebruiksmogelijkheid
van de oorspronkelijke spalk is in de practijk niet goed uitvoerbaar
gebleken, daar het proximale uiteinde bij toepassing als beenspalk
vast aan de lengtestaven moet zijn bevestigd en bij gebruik als
abductiespalk voor den arm scharnierend, ten einde druk van
de bevestigingspin tegen den zijdelingschen borstwand te voor-
370
