D. DE STRIJD IN DE LUCHT.
In The Times, Trading and Engineering, November 1940, schreef
de luchtvaart-correspondent onderstaand artikel over de Britsche
vliegtuigindustrie, Britsche en Duitsche vliegtuigen, superioriteit
boven het „Luftwaffe"
520
Een tank, die uit de rij aan het dansen gaat is een verloren tank. Een
tank, die stil blijft staan is verloren. Een tank, die zonder dekking uit
rijden gaat is een verloren tank. En evenzeer is verloren een tank, die als
een soort gepantserde batterij optreedt.
Gelijk gezegd hebben de Russen al deze fouten met een bewonderenswaar
dige hardnekkigheid bedreven. Maar daarmede gaven zij zich op uiterst
schadelijke wijze bloot. In een goed gedrild leger worden dergelijke bêtises
niet gemaakt en daarmede vervallen de kansen van den alleen opereerenden
tankjager.
Ten slotte nog eene bijzonderheid, die de volgende maand in Egypte van
belang kan worden en zulks in verband met de verzengende hitte, welke
daar des zomers over de woestijn hangt. Toen de slag van Brunete geslagen
werd, werd Castilië net door een warmtegolf geteisterd, zooals de Spanjaar
den er nog geen hadden meegemaakt. Het gevolg was, dat niemand het
langer dan een kwartier in een dichte tank uit kon houden. In het heetste
van het gevecht ging het deksel vaak op, en kroop de bemanning er uit
wijl zij den snellen dood door een kogel boven langzame verstikking scheen
te verkiezen.
Onlangs had de schrijver de gelegenheid een bezoek te brengen aan een
van de gebouwen, waarheen de boven Engeland neergeschoten D. vlieg
machines worden vervoerd. Hier is een staf van deskundigen ononderbroken
bezig, met de grootste nauwkeurigheid ieder deel te onderzoeken. Daar zijn
deskundigen voor machines, radio, metalen, bommen, munitie, bewapening
en alle andere deelen, welke te zamen een modernen bw. of een modern
gv.vlg. vormen. Het bezoek was een ware openbaring. Het toonde aan, dat
de Duitschers de politiek, die t.o.v. de minder machtige luchtmachten van
Noorwegen, Nederland, België en Frankrijk tot zulke successen leidde, geheel
hadden herzien.
Als gevolg van de ervaring, die hun menschen en materiaal in den
Spaanschen burgeroorlog hadden opgedaan, waren de autoriteiten van het
Luftwaffe kennelijk tot de slotsom gekomen, dat hun bws. niet krachtig be
hoefden te worden gepantserd, mits zij slechts snel genoeg waren. Daarom
vervaardigden zij bws. van middelmatige afmetingen, die inderdaad een
zeer groote snelheid konden ontwikkelen. Klaarblijkelijk hadden zij ook
de conclusie getrokken, dat de bewapening van een gv.vlg. een tweede
rangs aangelegenheid was, op voorwaarde dat het toestel een groote snelheid
en neerslaande kracht bezat. Dus bouwden zij de zeer snelvliegende Messer-
schmitts, uitgerust met een machtig kanon en het normale type mitrailleurs.
Zij hadden echter niet gerekend op de geweldige, van acht machine
geweren voorziene, gv.vlgn. der R.A.F., de Spitfires en de Hurricanes. Tot
hun schrik ontdekten zij, dat hun bws., ofschoon heel snel, niet konden
ontkomen aan de greep der Br. gv.vlgn. en, onvoldoend bewapend, gemak
kelijk konden worden neergeschoten. Hetzelfde gebeurde met hun gv.vlgn.
Die waren inderdaad zeer snel, maar zij bezaten niet de manoeuvrekracht
der Br. tegenstanders en waren niet in staat, de Spitfires en Hurricanes bui
ten het schootsveld der machinegeweren doch binnen dat van hun kanon
nen te houden. Ofschoon die kanonnen zeer groote uitwerking hadden zoo
ze doel troffen, schoten ze met een snelheid, die in geen enkel opzicht was
te vergelijken met dit van de Br. mitrailleurs, en omdat de Br. toestellen
vaak groote snelheden konden ontwikkelen, barstten hun granaten heel on-
