In December 1940 publiceerde hetzelfde blad de volgende be schouwing over de met 8 machinegeweren uitgeruste gevechts vliegtuigen, de Spitfire en de Hurricane. 522 -en van prachtige uitvoering, maar ofschoon zij er schitterend uitzien en wer kelijke kunststukken zijn, werken zij niet half zoo goed als de onze. De groote hoeveelheid erin aangebracht detailwerk, maakt hen zwaar. De radio in een Messerschmitt weegt ongeveer 40 pond.1) Als gevolg van de keelklanken der D. taal is de vijand in staat geweest, goede resultaten te bereiken met de z.g. keelgeluidsmeters. Zooals de naam aanduidt, worden zij op de keel gedragen. De proeven, die met deze instrumenten genomen zijn bij gebruik van de Engelsche taal, hebben geen succes gehad. Na een onderzoek van practisch elk bekend type D. bwr. en gv.vlg. is het mij niet gelukt, eenige aanwijzing te vinden voor de vaak geuite bewe ring, dat veel van het materiaal Ersatz is. Zij, die bekend zijn met de industrie, zouden nooit gelooven, dat de Duitschers slecht materiaal zouden gebruiken, want alleen als de metalen en het andere materiaal goed zijn, kan een toestel vliegen. Ook zijn vaak toespelingen gemaakt, dat de Duitschers hun vlieg tuigen bouwen voor een korten levensduur. Bij mijn geheele onderzoek was er niets in de bws. of gv.vlgn. te vinden, dat de juistheid van deze bewering aantoonde. De D. zelf-sluitende brandstof-tank is eerste klas werk. Het eenige nadeel ervan is, dat zij ongeveer 2% zoo zwaar is als de, in de Britsche vliegtuigen gebezigde. Haar gewicht is ongeveer 4% pond per vierkante voet. De buiten ste bedekking is van gevulcaniseerde rubber. Dan volgen enkele lagen van zuivere rubber bekleeding. Binnen in is weer zelfsluitend materiaal van een rubberachtige samenstelling en een legger van sterk leer. De tank zelf is gemaakt van dezelfde vezelstof als die van een koffer, terwijl metalen beschermers en sterke vezels zijn aangebracht om haar de noodige sterkte te geven en 280 gallons te dragen. Het zelfsluitend materiaal is van buiten gewone kwaliteit. Men kan het in tweeën breken en daarna, door de twee gedeelten weer tegen elkaar te drukken, binnen zeer korten tijd weer tot één geheel maken. Vele vliegtuigen in de gebouwen toonden aanwijzingen, dat extra brand stoftanks op verschillende tijden waren toegevoegd ten koste van de bom- menlading. Dit was vooral merkbaar bij de Junker Ju 88A-1. Eén had zes groote tanks met een gezamenlijken inhoud van 1000 gallons, terwijl de bommencapaciteit teruggebracht was tot slechts vier bommen van 250 kg elk. Omdat de Junkers niet met volle tanks kunnen landen, werd een „blowing" systeem uitgevonden. De brandstof wordt geblazen door een pijp, die dicht bij den staart van den romp uitkomt. De Junker vliegtuigen, zoowel de 88 als de 87B-2 hebben nog een andere interessante eigenschap. Ze zijn klaarblijkelijk bestemd voor duik-bws., of schoon een hoog percentage der Ju 88 gebruikt werd als gewone bws. Op de bekleeding van de cockpit, welke het dichtst bij den piloot is, zijn dikke roode lijnen aangebracht, die den duikhoek aangeven. De lijnen zijn geverfd op 40, 50, 60 en 70 graden. Door de betreffende lijn aan de oppervlakte met den horizon te doen samenvallen, kan de piloot met een groote mate van zuiverheid schatten, onder welken hoek hij duikt. „De beslissing, de met 8 machinegeweren uitgeruste gv.vlgn. als de Hurricane en de Spitfire in te voeren, kan zeker wel worden beschouwd als een der groote beslissingen in de geschiedenis van den oorlog." Deze verklaring van Sir Archibald Sinclair, Minister van Luchtvaart, zal wel door niemand worden bestreden. Tot nu toe hebben deze vliegtuigen getoond, in staat te zijn, aan de beste bws. en gv.vlgn., die Duitschland ertegenover x) Noot van den vertaler Dit is anders volstrekt niet veel

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1941 | | pagina 102