met betrekking tot de verdedigingsmethode te land kan van een
koerswijziging worden gesproken. Deze wijziging, welke ook reeds
in de vooroorlogsche jaren zij het ten deele op theoretische
gronden was voorzien, is afgedwongen door de gedemonstreerde
moderne aanvalsmethoden, welke in het algemeen het beeld ver-
toonen van gelijktijdig uitgevoerde acties, ingezet tegen verschil
lende punten. Het snelle verloop van deze acties was te danken
aan een ruim gebruik van gemotoriseerde en gemechaniseerde
eenheden, gesteund door overmachtige luchtstrijdkrachten. Het
doel was onveranderlijkna doorbreking van de voornaamste
weerstandslijn zoo snel mogelijk, met aanvaarding zoonoodig
van groote risico's, doorstooten naar voor de verdediging vitale
objecten in het achterland, ten einde met deze punten in bezit
eiken verderen georganiseerden weerstand onmogelijk te
maken.
Met dit beeld voor oogen dient de verdediging te land te worden
georganiseerd snelheid moet tegenover snelheid worden gesteld
en pantserkracht tegenover pantserkracht, terwijl de territoriale
verdediging door de uitbreiding van het aanvalsgebied met de
derde dimensie bijzondere zorg vereischt.
Het is zaak, bij den algemeenen opzet van de verdediging reëel
te blijven. Aan den eenen kant is een inzet van gemotoriseerde
en gemechaniseerde eenheden, zoomede van vliegtuigen, para
chutisten en luchtinfanterie op een schaal als in Europa is geschied
h.t.l. niet te verwachten, omdat de verhoudingen in Azië nu een
maal anders liggen. Aan den anderen kant dient men te bedenken,
dat een aanvaller ook hier zal komen met een overmacht aan
personeele en materieele middelen, want anders komt hij niet. Wij
moeten ons dus instellen op de mogelijkheid, dat de aanvaller,
niettegenstaande den maritiemen afweer en den inzet van het
luchtwapen, ten slotte er in zal slagen, ergens in den Archipel
voet aan land te zetten. Hoe moet deze bedreiging worden ge
keerd
Nemen wij tot voorbeeld een betrekkelijk groot eiland met
vlootbases of -steunpunten aan de kusten en luchtbases in het
binnenland. De vijand zal in staat zijn, op verschillende kust-
strooken gelijktijdig te landen en daarna snel naar het binnenland
op te rukken ter vermeestering van de belangrijke vliegvelden
en overige vitale objecten, terwijl hem tevens de gelegenheid
wordt geboden, de vlootsteunpunten van de landzijde te bena
deren, welke methode over het algemeen meer en sneller succes
belooft dan een rechtstreeksche aanval op het zeefront. De groote
strategische mobiliteit van modern georganiseerde landstrijd
krachten stelt den aanvaller in staat, den verdediger gedurende
een bepaalden tijd in het ongewisse te laten omtrent het hoofddoel
van den aanvaleen landing op een bepaald kustgedeelte kan
immers een direct gevaar beteekenen, zoowel voor een in de
455
