513
een monsterachtig groote slang in de richting van den Bolan-pas kronkelt.
Door een andere concessie werden de Russen in staat gesteld, draadlooze
verbindingen aan te leggen tusschen de in Turkestan gelegen Russische stad
Merv en strategische punten in Afghanistan, terwijl overal langs de primitieve
militaire straatwegen in het land luisterposten werden gesticht. Sovjet-
Russische agentschappen, gecamoufleerd als consulaten, werden te Kandahar
en te Ghazni, op een afstand van slechts 70 mijl van de Britsch-Indische
grens, gesticht.
Toen de eerste Sovjet-Russische „consul", vergezeld door een geweldigen
staf van militaire deskundigen en spionnen, te Kandahar aankwam, liet de
Britsche regeering zwakke protesten hooren. Doch de Russen bleven
Toen besloot ook Engeland zijn defensie op deze zelfde punten te concen-
treeren.
De Britsche regeering kocht de getrouwheid van den Khan van Kalat
het hoofd van de Baloetsjistansche federatie tegen betaling van een jaar
geld van 19.000. Door het sluiten van dit „verdrag" werd Engeland in
staat gesteld een aanzienlijke, uit geregelde troepen samengestelde strijd
macht te Quetta te handhaven, van waaruit de Bolan-pas volledig beheerscht
kon worden. Andere contingenten werden gestationneerd in den strategischen
driehoek tusschen Kalat, Chaman, Jacobabad. Door de uitbreiding van het
Britsch-Indische spoorwegenstelsel is Engeland in staat, in vier dagen tijds
geweldige versterkingen aan te voeren.
Te Kandahar is een bekwaam Britsch agent, Khan Sahib Sher Zaman,
gestationneerd, die tot taak heeft Russische machinaties over de grens
gade te slaan.
Een tweede driehoek, welke den Khyber-pas bewaakt, is op overeen
komstige, zoo niet betere wijze bewaakt. Hier verschaften de periodieke
opstands-pogingen van den Fakir van Ipi en de telkens opnieuw door de
stammen der Waziri's, Orakzais en Afridi's in hun verzet tegen het Britsche
gezag veroorzaakte onlusten Engeland het voorwendsel, een permanente
strijdmacht in stand te houden, zulks ondanks den naijver van Afghanistan.
IDe houding van deze stammen vormt nog steeds het groote vraagstuk ach
ter de verdedigingslinies van Britsch-Indië. Men verwacht echter dat een
troepenmacht ter sterkte van 5000 man altijd voldoende zal zijn om expe
dities tegen hen te ondernemen. In den strategischen driehoek, gevormd door
lijnen, getrokken tusschen Peshawar, Chitral en Gilgit, kunnen voldoende
strijdkrachten worden samengetrokken om „de vloedgolf van de Russische
expansie in de richting van den Indischen Oceaan te stuiten."
De vooruitgeschoven militaire post van het defensie-stelsel van Britsch-
Indië is het op Afghaanschen bodem gelegen Jalalabad hier wordt het com
mando gevoerd door majoor Sher Ali Khan, van het Britsch-Indische leger.
Hij werkt samen met de Afghaansche strijdkrachten te Dakka, welke door hem
worden voorbereid om tegenstand te bieden, voordat de Russen het Noord-
Westelijke grensgebied van Britsch-Indië hebben bereikt.
De Russen zouden ook nog een anderen stoot tegen Britsch-Indië kunnen
probeeren en wel door Iran, van de Sovjet-Russische bases in den Kaukasus
uit. Ofschoon in 1940 aan de concentraties van Russische troepen in den Kau
kasus igrooter publiciteit is geschonken, dan aan de mogelijkheid van een
Russischen aanval door Afghanistan, meent de schrijver van het artikel dat
een dergelijke opmarsoh minder waarschijnlijk is. Zelfs wanneer de Russen
erin zouden slagen, den afstand van 500 mijl, welke hen door Iran van de
Kaspische Zee tot de Perzische Golf scheidt, te overbruggen, zouden zij zich
nog ver van Britsch-Indië bevinden, terwijl zij in de Perzische Golf niet de
beschikking zouden hebben over vlooteenheden om de over land uit te voe
ren operaties te steunen.
Te land zouden de Russen in een val loopen, welke in het begin van 1940
voor hen in Zuid-Oost-Irak, in de nabijheid van Basra en te Koweit, is
voorbereid (in dit velband is het dezer dagen gepubliceerde bericht, dat de
Engelschen troepen naar Basra hebben gezonden voor het aanleggen van
„verbindingslijnen" door Irak, van belang. Red. I.B.). Russische marine-strijd-
