517
Italië heeft Aden aangetast uit de lucht en van onder zee beide methoden
met even miserabel gevolg. Nacht na nacht verschenen de Italiaansche bom
bers boven de stad. Maar de zoeklichten en de vele afweerbatterijen joegen
hen omhoog, met het onverklaarbare resultaat, dat ondanks de ontelbare aan
vallen practisch niets van beteekenis geraakt is. We hebben gevraagd, en
gezocht en gekeken, maar nergens een spoor van bom-ravage. En toch
was er zoo het een en ander hier te treffen. Daar is het nieuwe, groote olie
tankcomplex met de brandstof voor oorlogsschepen en vliegmachines. Daar
zijn de rijen kazernes tegen de rotshellingen van de landtong Steamer Point
gebouwd. Daar is vooral het enorme vliegveld met z'n radio-station. Het
vliegveld is in enkele jaren tijds onherkenbaar veranderd. Was het vroeger
een onafzienbare vlakte op de landengte, die het schiereiland, waarop Aden
gebouwd is, verbindt met Arabië, thans ziet men die vlakte niet meer
door groote aantallen kazernes, magazijnen, werkplaatsen e.d., die er verre
zen zijn en waaraan men nog druk bouwt. En dan hebben we nog niet
gedacht aan de haven en de reede, waar het vol schepen ligt, oorlogsschepen
en transportschepen, bij tientallen. In Aden worden convooien gevormd van
de schepen, die de Roode Zee in moeten en die in Straat Perim en later
tegenover Asab en Massauwa en tenslotte opeengedrongen voor Suez, zulke
uitnemende trefkansen bieden. De bombers bereikten practisch niets, en
ze bleven zóó veilig hoog, dat het niet mocht gelukken er meer dan een
paar omlaag te halen.
Met hun onderzeeërs waren ze niet veel gelukkiger.
Aden heeft de tragedie beleefd, dat een deel van het gebied aan den
Italiaan gelaten moest worden. Britsch Somaliland werd ontruimd Berbera,
slechts 7 uur stoomen van Aden gelegen, viel in handen van den vijand.
Het werd in 't land van Mussolini als een groote overwinning gevierd. Men
is hier nu echter tot het offensief overgegaan. Een expeditie werd uitgerust,
in één aanloop is Berbera heroverd. De Arabische troepen, sinds jaren
gerecruteerd uit het achterland, zijn voor het eerst echt in het vuur geweest,
en nu zijn ze, in concurrentie met Indische troepen, den vijand achterna
waarheen Naar diens spoedige, definitieve nederlaag in Afrika
De tentenkampen in de woestijn bij Aden zijn leeg. De zandwind blaast
onder de opgeslagen zeilen door, de droge hitte conserveert de houten
kribben met touwvlechtwerk. Deze luxe hebben ze op marsch niet noodig.
Ze slapen in het zand van Afrika's woestijnen of op de rotsen, nog warm
van den dag. Dat wat de Arabieren zoo zéér noodig hadden, gebeurt nu.
Ze voeren oorlog onder aanvoering van Britsche officieren, en ze zien, dat
die vechten kunnen nu de tijd voor hun aanvallen gekomen is. Het gaat
nu tegen het Italië van Mussolini, waaraan de wreedheden van Wadi Koefra
en Abessinië gewroken moeten worden. Dat zal gebeuren in een vaart, die
de officieren in het woestijngebied nauwelijks zullen kunnen bijhouden. En
dan moeten de Arabieren ook nog zien, dat de Duitschers niet onoverwin
nelijk zijn. Die faam van den vorigen oorlog moet gebroken worden.
De woorden van Hitier moeten te niet gedaan worden en ze moeten
het zien, dat hij, die zijn volk wilde maken tot het uitverkoren, de
wereld-beheerschend en leidend volk, zulks alleen doen kan, indien Allah
hem daartoe roept en niet de duivel hem ertoe aanporde.
Behalve te land is Aden ook in de lucht ten aanval getrokken. lederen
nacht ziet men boven de zich tot een convooi verzamelende schepen de
bombers voorbij komen, geëscorteerd door de kleine, vluggere vechters.
Waar gaan ze heen Naar Afrika, waar de Italianen de resten van hun
imperium nog verdedigen. Met ontzetting hooren zij ze naderen boven
Keren, boven Asab en Massauwa en Asmara en 'boven de steden van
Abessinië.
De dubbele stalen kabel is bij zonsondergang dwars voor den ingang van
de haven getrokken. Daarachter liggen de schepen veilig voor duikbooten.
Op de reede verzamelt het convooi zich, beschermd door patrouilleerende
oorlogsschepen. Wij zitten in een langzaam convooi met veel oude Grieksche
.schepen, enkele Noren, Vrije Franschen en verder Engelschen. Met een
