toren hoofdzakelijk aan het model, m.a.w. er worden practici ge
vormd, die echter een grondige kennis moeten hebben van wis
kunde.
Wie verder wel eens Amerikaansche officieren ontmoet heeft
zal moeten toegeven, dat eenige twijfel aan de doelmatigheid van
het onderricht in de vreemde talen wel eenigszins gerechtvaardigd
mag heeten. Taalonderwijs past echter niet in het systeem,
een systeem, dat er geheel op is gebaseerd, uit de massa hen
te zoeken, die de aanvoerders zijn, zoowel op het sportveld als
in de werkplaatsen bij het monteeren van auto's of machines.
Deze aanvoerders moeten dan reeds tijdens den studietijd hun
collega's helpen opleiden in een voortdurende schifting, naar
bekwaamheid en prestaties op elk gebied.
Zeer merkwaardig is verder, dat de wet voorschrijft, dat de
cadet, die met succes het officiersexamen aflegt daardoor tevens
het recht krijgt, zich Bachelor of Science te noemen, een acade
mische graad, die bij ons onbekend is.
Typisch Amerikaansch is ook, dat de cadetten worden „bezol
digd". Hun „tractement" bedraagt 780 per jaar, vermeerderd
met 60 dollarcents per dag voor voeding. Daarvan krijgen zij
echter, om zoo te zeggen, geen cent te zien, daar hun geen geld,
doch alleen bonnen worden verstrekt. (Het bezit van echt geld
is hun nml. verboden, behalve wanneer zij met verlof naar huis
gaan. Met de bonnen kan echter alles worden betaald.) Tegenover
het ontvangen van een tractement staat nu, dat de cadetten hun
in de mess genoten maaltijden en hun kleeding zelf moeten
betalen, zij het dan, dat de staat beide tegen zeer lagen prijs
levert. In dit systeem schuilt een zekere opvoedende waarde.
Zoo zal een cadet op kleeding, die hij zelf moet betalen, beter
passen, dan wanneer hij ze gratis krijgt uitgereikt.
Men krijgt uit de literatuur dan ook den indruk, dat het heele
opvoedingssysteem van Westpoint goed doordacht is. Aan de
toekomstige officieren worden zeer hooge eischen gesteld, hetgeen
ook wel noodig" is, want de betrekkelijk zeer kleine promoties
van jaarlijks ongeveer 400 man, moeten in oorlogstijd de kern
helpen vormen van een millioenenleger. Zulks is slechts mogelijk
doordat de Amerikanen, veilig op hun continent, zich altijd den
tijd hebben kunnen gunnen, zich op hun gemak op de komende
dingen voor te bereiden. Dat heeft natuurlijk ook zijn nadeelen.
Bekend is het conflict tusschen de generaals Pershing en Foch
in het voorjaar van 1918 toen de Amerikaansche opperbevel
hebber in Frankrijk hardnekkig weigerde, zijn soldaten over de
Fransche legers te laten verdeelen. Slechts als een afgerond geheel
mochten de Amerikanen aan den strijd deelnemen. Dat dit wat
meer tijd vorderde kon hem niets schelen, maar Clémenceau en
Foch waren er wanhopig onder.
594
