703 te bereiken. Veertien escadrilles Hurricanes, bijna onmiddellijk versterkt met drie escadrilles Spitfires, kweten zich van deze taak al deze toestellen kwa men tusschen 12.00 en 12.20 in actie. Er ontstond een onafgebroken en alge meen gevecht van Londen tot de kust en zelfs daarbuiten. Hierin behaalde onze zoo zorgvuldig uitgedachte en naarstig beoefende tac tiek de overwinning. Een Squadron-leader beschrijft de behaalde resultaten als volgt. „Den 15en September begon de dag te Croydon met mooi en helder weer „het was trouwens nooit anders in die opwindende weken in Augustus en „September. Maar voor ons was het juist een dag als elke andere. Wij hadden „geen belangstelling voor Hitler's intocht in Londende meesten van ons „waren benieuwd of we tijd zouden hebben om te ontbijten voor de eerste „blitz" aanving. We hadden geluk. „Pas om 9.30 begonnen de sirenes te loeien. Opdracht werd gegeven, op „6000 m te verzamelen. Terwijl we in z. richting klommen zagen we, op 4500 m „aangekomen, dertig Heinkels, gesteund door vijftig Me 109's, 1200 m er boven, „en twintig Me 110's op de flank, die ons van boven af naderden. We keerden, „klommen en vlogen in dezelfde richting als de bommenwerpers, het geheele „escadrille naar links geëchelonneerd, in de richting van de zon, zoodat „iedere piloot den vijand kon zien. „Groep „A" viel precies op tijd aan, schoot met de zon in den rug omlaag „in een machtige duik op 's vijands linker vleugel. Toen ieder zijn eigen tegen- „stander had uitgezocht, kwam het Me 110-escorte er aan, op een afstand van „900 m vlammen uitbrakend uit zijn kanonnen. Zij waren 2 seconden te laat „om onze jagers in gevecht te wikkelen, doch juist op tijd om ze te doen aar zelen, juist lang genoeg om den aanvoerder der bommenwerpers te missen. „Twee Heinkels vielen uit de formatie. „Intusschen waren de Me 110's uit het gezicht verdwenen, den weg vrij latend voor afdeeling „B", zoo lang de Me 109's boven bleven. De comman- „dant wist zijn tijd te verbeiden, maar juist toen hij zich op zijn vijand wilde „werpen, deed deze het ongeloofelijke hij keerde naar het z. en viel tegen „de zon in, de afdeeling aan. Met zijn eerste schot vernielde onze commandant, „den leidenden 'bommenwerper, die met zoo'n kracht uit elkaar sprong, dat „hij een vleugel sloeg van den bommenwerper links van hem. Een korte pauze „en een salvo zond den rechter Heinkel uit de formatie, beide motoren roo- „kend. Voordat deze commandant naar zijn basis terugkeerde, schoot hij „nog een Me 109 neer. De vernietiging van 4 vliegtuigen ten koste van „slechts 1200 schoten, was wel de beste rechtvaardiging van onze nieuwe „tactiek." TOESTELLEN VALLEN ELKE PAAR MIJLEN. We moeten begrijpen dat deze grootsche slag bestond uit aanvallen van escadrilles, gevolgd door de groote aantallen individueele gevechten, die alle min of meer te zelfder tijd plaats hadden boven dit uitgestrekte gebied. De paarsgewijze of gedrieën vliegende escadrilles begonnen hun actie tegen een eveneens in verbanden vliegenden vijand. Nadat de eerste klap was uitgedeeld, zoo eenigszins mogelijk met de zon in den rug, viel onze formatie uiteen en hadden in de geheel lucht individueele gevechten plaats. Eenige van de frappantste voorvallen zullen we even in het kort vermelden. Daar waren de duik-aanvallen van een escadrille Spitfires, dat twee keer door een formatie vijandelijke bommenwerpers heen dook, telkenmale onder een rechten hoek van opzij. Deze tactiek bracht den vijand in uiterste verwarring. Het leek wel of de bommenwerpers bijna blindelings omkeerden, terwijl op den terugtochtsweg in vlammen gehulde of buiten de macht van den vlieger geraakte duikende toestellen neerstortten. Van een van deze machines, waarvan de motorkap en het dak van den stuurkoepel waren weggeschoten, sprong de bemanning overboord, uitgezonderd de achterste schutter, dien men uit den ondersten nooduitgang zag hangen, toen het vliegtuig 16 km o. van Canterbury in een bosch dook.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1941 | | pagina 63