704 Dan was er de vlieger, die tot tweemaal toe een Me 109 aanviel, welke telkens trachtte te ontsnappen door bijna verticaal te duiken. Den eersten keer van een hoogte van 6.000 m, lukte dat. Toen de Duitsche piloot zijn toestel weer recht trok, was dat alleen om te merken dat de Brit hem naar beneden was gevolgd en pal op hem zat. „Toen ging ik vlugger dan het vijandelijk vliegtuig", zei de Britsche vlieger, „en ik vuurde door tot ik naar rechts moest uitwijken om een botsing te vermijden." Zijn vuur had doel getroffen want de Duitscher herstelde zich niet, maar viel naar beneden tot hij ongeveer 2000 m lager in de wolken verdween. De Britsche piloot volgde hem hier niet verder, doch haalde zijn toestel uit zijn duik daar het een snelheid had van ongeveer 775 km/u. „Ik zocht mijn weg door de wolken met een „matige snelheid en zag het wrak van het vijandelijke toestel hevig branden. „Ik klom weer door de wolken en kwam bijna in botsing met een brandende „Ju 88, die werd aangevallen door verscheidene Hurricanes." Daar was ook de Domier, die juist naast het Victoria Station te pletter vielde bemanning landde met parachutes op Kensington Oval. Toen deze bommenwerper in de lucht uiteen barstte, raakte de bestuurder van de Hurricane, die hem had getroffen, de macht over zijn toestel kwijthet stortte in een vrille neer doch de vlieger landde veilig in Chelsea. Niettegen staande dat kweten de gele neus-escadrilles, de élite van de Duitsche lucht macht, zich dapper van hun taak zij toonden grooter bekwaamheid dan hun minder goed geoefende kameraden. Men merkte op dat zij meestal getweeën aanvielen, beide vliegtuigen achter elkaar vliegend op een afstand van 70 m. Soms hadden ook op grooten afstand afgegeven vuren succes. Gevechten op korten afstand waren regel, maar het is voorgekomen dat de piloot van een Hurricane op een vijandelijk vliegtuig dat vlugger ging dan het zijne en buiten schot dreigde te komen, vuurde en het trof op een afstand van 725 m. Hierdoor moest de vijand langzamer vliegen en het tweede salvo werd afgegeven op een afstand van 450 meter. Tenslotte maakte hij er een eind aan op 25 m. Een andere Hurricane-vlieger, die een gevecht had afge broken omdat de koeling van zijn motor niet goed werkte, en daarom naar zijn basis terugkeerde, ontmoette een alleen vliegenden Me 109, dien hij met de zon in den rug besloop en op een hoogte van 450 m naar beneden schoot. In dit stadium van den slag werd het duidelijk, dat de bestuurders van de vijandelijke bommenwerpers zich niet de evenknie voelden van de Britten. Algemeen werd opgemerkt, dat zij zoodra zij met ons in contact kwamen, hun bommen in het wilde weg afwierpen, de formatie verbroken en dadelijk naar hun basis terugkeerden. Zoo ontmoetten we 20 Domiers 215 boven Londens havenwijken. Zij vlogen in ruitformatie en werden begeleid door Me 109's, in de hoogte geëchelonneerd tot op 6500 m. De bommenwerpers werden onder een hoek van 45° van opzij aangevallen en dit stelde ons escadrille, dat ze opving, in staat, hen meedoogenloos te ver volgen en de meeste omlaag te schieten. In deze verwarde worsteling waren de Britsche escadrilles een enkel maal grooter in aantal dan de vijandelijke. Aldus vloog een gemengde strijdmacht van Hurricanes en Spitfires ter grootte van 5 escadrilles z. van de Theems bij Hammersmith. Hier ontmoetten ze een kleiner aantal vijan delijke vliegtuigen en hielden er vreeselijk onder huis. Maar slechts zelden waren wij in de meerderheid. Toch scheen de vijand niet in staat te zijn, voordeel te trekken uit zijn numerieke overmacht. Een alleen vliegende Hurricane bijvoorbeeld ontmoette twaalf geel geneusde Messerschmitts, die recht op hem in vlogen. De piloot dook onder ze door maar vuurde naar boven en schoot het achterste vliegtuig van beneden af neer. Daar hij nog meer dan genoeg snelheid had, keerde hij om met een half-roll en volgde de vijandelijke formatie, die klaarblijkelijk het lot van den strijdmakker in het opsluitend gelid niet had bemerkt. De Britsche vlieger vernietigde nog een vijandelijk toestel van achter af en beschadigde een tweede, voordat de Duitschers gewaar werden wat er

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1941 | | pagina 64