kunnen worden gebruikt. Men beperke zich hierbij tot de een
voudige grondbeginselen.
3 R.I. IV, punt 197. Het kenmerkende van den aanval en de
verdediging, en in aansluiting hierop
4. Het kenmerkende verschil in den aanval tusschen de k.- en
km groep in brigadeverhand. In de k.groep zetelt de stootkracht,
terwijl de km.groep tot taak heeft, de k.groep als het ware naar
den vijand toe te werken. Terwijl dan ook de k.groep bestaat uit
manschappen, die het vechten tot uitsluitende taak hebben, bestaat
de km.groep uit een automatisch wapen met bediening, benevens
een aantal munitiedragers.
Deze munitiedragers of handlangers zijn bewapend met karabijn
en klewang ten behoeve van de nabijverdediging van den km. en
de zelfverdediging. Een bijkomstig zij het belangrijk voordeel
van evenvermelde bewapening is de hierdoor geboden mogelijk
heid, de k.groepen tijdens den stormaanval met handlangers
te versterken, terwijl bij verlies van den km., de km.groep altijd
nog als k.groep kan optreden.
Verschillende taken worden uiteraard ook op verschillende wijze
uitgevoerd. Wij zien dit tot uiting komen in de formatie van de in
groepen gesplitste brigade, alsmede in het tijdstip van vuuropening,
het optreden tijdens den stormaanval en het doordringen. De km.
groep baant den weg voor de k.groepzij strijdt met het vuur van
den km. De k.groep volgt zoo lang mogelijk zonder vechten het
door de km.groep gebaande pad, en neemt via den stormaanval
het initiatief van de km.groep over zij strijdt het gevecht van
man tegen man. Zooals de handlangers in de km.groep als neven
taak de stootkracht van de k.groep kunnen versterken, kunnen
de manschappen van de k.groep op ongveer 200 m voor de vijan
delijke stelling als neventaak het vuur van de km.groep versterken.
Het zijn echter neventaken, meer niet.
B. De k.groep in den aanval.
Na het onder A. vermelde te hebben behandeld, kunnen we met
de k.groep beginnen. De allereerste eisch, welke in den aanval
aan een k.groepscommandant wordt gesteld, is, zijn groep met zoo
gering mogelijke verliezen aan den vijand te kunnen brengen, om
vervolgens in het handgemeen met hem af te rekenen. Met de
minst mogelijke verliezen beteekent, dat hij in staat moet zijn
le. rekening houdend met de kans op het ontvangen van vijande
lijk gericht automatisch vuur, de formatie te bepalen, welke den
vijand de minste trefkans biedt (colonne met eenen, colonne met
eenen met vergroote tusschenruimte tusschen de manschappen,
opgeloste orde).
2e. de gezichts- en vuurdekkingen in het terrein te onderkennen
en uit te buiten, en in verband daarmede de wijze aan te geven,
778
