811 op te rukken en de 2e L.G. in te sluiten door zich te vereenigen met de troepen, die in z.o. richting aanvallen. Het is mistig het zicht bedraagt nog geen 100 m, de andere Rijnoever is niet te zien. Te 10.00 opent de Duitsche artillerie het vuur (verg. de beschrij ving van dit gevecht in I.M.T. 1940 nr. 6, blz. 628) het duurt een half uur en brengt de Fransche kazematten aan den oever tot zwijgen. Om 10.20 gaan de eerste motorbooten te waterzij brengen de inzittenden in 14" over Dezen krijgen na hevigen strijd en zware verliezen vasten voet op den w. oever, worden versterkt en dringen geleidelijk verder door. Verschillende kazematten houden echter uren, enkele zelfs twee dagen stand. Onmiddellijk na het overzetten van het eerste echelon beginnen de Duit- schers een brug te slaan in den loop van 16 Juni komt zij gereed. Dade lijk trekken voertuigen enz. er over. Dan is de Fransche weerstand hier snel gebroken de vijand bezet Neuf-Brisaeh en dringt verder op naar het w. terwijl de uit het n.w. komende Duitsche troepen oprukken naar Belfort. De kring om de 2e L.G. gaat zich sluiten. Den 15den bereikt de 3e L.G. de lijn Sens Montereau Corbeil Dourdan Maintenon Senonches. Het Xe Leger gaat langzaam terug. 16 Juni. De Duitsche hoofdaanval richt zich tegen de 4e L.G., of juister, verwijdt de bres tusschen de 2e en 3e L.G., want de 4e wordt niet meer genoemd. Op den rechtervleugel van het Vie Leger nemen de Duitschers Clamency te 10.00 en rukken vervolgens op naar La Charité: Om 12.00 vallen Avallon en Montbard in den avond bereikt de vijand Autun. Van alle zijden stroomen gemotoriseerde colonnes naar Dijon, uit het n.w., uit het n. en door het dal van de Saöne. De insluiting van de 2e L.G. dreigt zich te voltooienin het n. bereikt de vijand Gros Tenquin, hij over schrijdt het Rijnkanaal en rukt op naar Colmar en Sélestat. De commandant besluit, 's vijands ring te doorbrekeneen L.K. zal aanvallen richting Besancon, het He en Ille Leger tusschen Maas en Moezel. Besancon valt echter'nog denzelfden dag in handen van de Duitschers, die bij Auxonne de Saöne zijn over gegaan en Gray hebben vermeesterd. De opperbevelhebber besluit, aan het opdringen tusschen Saöne en Loire paal en perk te stellen door territoriale troepen 2 grendelstellingen te laten innemen en wel in de lijnen Decize Digoin en Digoin Chalon. Het Vie en Vile Leger en het Leger van Parijs staan in den avond met hun achterhoeden in de lijn La Charité St. Fargeau Bléneau Pitheviers Bonneval, met de hoofdmacht nabij Chateaudun aan de Loire. Het Xe Leger wijkt over het geheele front, onder druk van den vijand, achter de Dives. De terugtochtsrichtingen divergeeren dus steeds verder, hetgeen de taak bemoeilijkt van het verband houdende cavalerie-korps dat zich beweegt langs de as Chateaudun Blois. Te 22.00 dienen de ministers hun ontslag in te 22.00 komt het kabinet- Pétain bijeen. Den 17den te 0.30 verzoekt het om den wapenstilstand. De strijd gaat echter voort. 17 Juni. In Oost-Frankrijk bereiken de Duitschers Pontarlier en de Zwitsersche grens; de omsingeling van de 2e L.G. het Ille, Ve en VlIIe Leger en deelen van het Iïe Leger is voltooid. In het n. valt Metz. Te 9.00 overschrijdt de vijand de Loire in La Charité en te Nevers. Van daar tot Digoin krijgt hij voet op den o. oever van de rivier. Uit La Charité naar het w. oprukkende troepen worden bij Sancergues tegenge houden, waarna zij afbuigen naar Dun-sur-Auron en St. Amand. In Normandië stooten zij in twee richtingen door, naar het w. over Vire naar Granville en Fougères, naar het z. over le Mans naar Angers.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1941 | | pagina 69