gerbevolking een eerste vereischte is voor een krachtige en doel
bewuste oorlogvoering. Nu heeft de militair geneeskundige dienst
als zoodanig weliswaar geen rechtstreeksche bemoeienis met de
verpleging van civiele oorlogsslachtoffers, doch wel is hij bij de
vordering van ziekeninrichtingen ten behoeve van militaire pa
tiënten vaak ernstig gehandicapt door de omstandigheid, dat de
luchtbescherming ook haar vaak zeer hooge materieele en per-
soneele eischen moet doen gelden. Nog afgezien van de groote
vermeerdering van burgerpatiënten, die als gevolg van lucht
bombardementen gewond ziekenhuisverpleging noodig hebben,
is het voorts zonder meer duidelijk, dat door de vordering van
particuliere en niet-militaire overheidsziekeninrichtingen ten be
hoeve van militaire lijders op verschillende plaatsen een tekort aan
verpleegruimte voor burgers zal ontstaan. Aan de oplossing van
dit vraagstuk, dat reeds geruimen tijd de aandacht heeft gehad,
wordt thans met voortvarendheid gearbeid door een speciaal
orgaan, hetwelk onder de auspiciën van het Hoofd van den Dienst
der Volksgezondheid en in overleg met den militair geneeskun
digen dienst tot taak heeft, de burgerlijke oorlogsvoorbereiding
te entameeren, alsmede de noodige coördinatieve regelingen te
treffen tusschen Roode Kruis, Luchtbescherming, D.V.G., genees
kundigen dienst van autonome gemeenschappen etc.
Bovendien moet rekening worden gehouden met de mogelijk
heid, dat door luchtbombardementen verpleegruimte verloren
gaat, niet zelden juist daar waar er het meeste behoefte aan
bestaat. Het weinige vertrouwen, dat wij blijkens de ervaring
mogen stellen in het beschermende vermogen van het Roode
Kruis-embleem, doet zelfs de vraag stellen of het nog wel juist
en doelmatig is, van dit embleem onder alle omstandigheden op
de voorgeschreven wijze gebruik te maken. Als herkenningstee-
ken en ter persoonlijke bescherming van het militair-medisch
personeel dient het uiteraard in den vorm van den welbekenden
roode kruis-armband gehandhaafd te blijven. Evenzoo kan er naar
het voorkomt geen bezwaar tegen bestaan voertuigen, welke uit
sluitend bestemd zijn voor gewondentransport dan wel andere
zuiver medische bedoelingen hebben, van een klein formaat
embleem te voorzien. Het op verren afstand herkenbaar maken
van grootere medische formaties, zooals veld- en basishospitalen,
is in den tegenwoordigen tijd echter niet alleen wat zijn nuttig
effect betreft zeer twijfelachtig, doch behalve dat ook op grond
van tactische overwegingen vaak ongewenscht, ja onder bepaalde
omstandigheden zelfs ten eenenmale ontoelaatbaar. Immers zullen
van verre waarneembare roode kruis-teekens in het operatiege
bied de vijandelijke verkenning vergemakkelijken en een onge
wenscht inzicht geven in de eigen troepenopstelling, terwijl zij in
het achterland als wegwijzers kunnen fungeeren voor bombarde
mentsvliegtuigen der tegenpartij. Daar komt nog bij, dat deze
roode kruis-teekens willen zij als zoodanig herkenbaar zijn op
879
