O A O springen. De verschillende vechtwagen-commandanten gaven aan hun bestuurders nog slechts de aanwijzingen links, links, rechts, rechts, links enz. Aangevallen werd in 3 golven, waarbij de hoofdtaak bestond uit het tot zwijgen brengen van het vijandelijk geschut. (De anti-tank kanonnen en de mitrailleurs hadden nagenoeg geen uitwerking op het 60 mm-pantser van de infanterie-vechtwagens.) Versterking I werd na harden strijd genomen, waarna benzine en munitie werden bijgevuld en vervolgens dadelijk werd doorgegaan naar steunpunt II. Dit werd op gelijke wijze veroverd. Naar versterking III werden slechts 3 tanks gezonden. Zij troffen de Italianen op 3 mijlen van het steunpunt aan, gereed voor een tegenaanval. Zij werden echter weggemaaid en verstrooid in de woestijn omdat zij machte loos waren tegenover de infanterie-vechtwagens. Naar de versterking IV werd slechts 1 tank gestuurd, voorzien van een witte vlag, om de bezetting te sommeeren, zich over te geven. De Italianen weigerden dit echter, zeggend dat zij zich toch niet konden overgeven zonder te hebben gevochtenDe aanval werd daarom ingezet en spoedig was aan 4 kanonnen het zwijgen opgelegd. Direct gingen de witte vlaggen omhoog en toen de Britten de versterking binnenkwamen, stonden de Italianen met hun koffertjes gepakt klaarDit worde vermeld om de schrille tegenstelling te laten zien tusschen het gedrag van de bezettingen van het eerste en van het laatste steunpunt. Terwijl de gevechten voor het vermeesteren van de vier ver sterkingen aan den gang waren, ging 1 gemechaniseerde brigade eerst naar het w. en daarna naar het n. om den weg af te sluiten, die van Sidi Barrani naar het w. loopt. Hierdoor was de stad tevens geheel ingesloten. Dat de Italianen volkomen waren verrast moge 901 JSC woesïijn. O JL cS Irijadt O J brigade X brigade

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1941 | | pagina 40