1150
Het gebruik van luchtmacht en tanks.
Het gebruik van de luchtmacht als artillerie is de tweede factor in hun
oorlogstaktiek het gebruik van een massa-aanval van tanks is hun derde
factor. Met hun vliegtuigen isoleeren ze het slagveld dat ze uitgekozen heb
ben, snijden de verdedigende machten van hulptroepen af, leggen den ver
dedigenden kanonnen het zwijgen op en laten een spervuur van bommen
vallen precies voor de voorste tanks, die in en door de verdedigende linies
breken. Deze tanks worden niet zoo gebruikt als de Franschen deden, n.l.
als een „neutraliseerend wapen". Ze worden niet gebruikt om de vijandelijke
machine-geweren, anti-tank-kanonnen en veldbatterijen te neutraliseeren
(d.w.z. te vernielen of tot zwijgen te brengen). Ze worden als „een ma
noeuvreerend leger" gebruiktze hebben tot doel om niet alleen in de ge
vechtszone hun werk te verrichten, maar ook om een doorgang door die
zone te maken voor de gemotoriseerde infanterie en evenzoo voor het veld
en middelmatig-zware geschut, dat op wielen of tractors vervoerd wordt,
zoodat het op gelijken pas met deze infanterie kan blijven en overal kan
gaan, waar deze gaat.
De Duitsche artillerie is gedecentraliseerd. Dit wapen gaat niet in groote
massa's te werk zooals in den vorigen oorlog massa's, die de wegen
blokkeeren en die een prachtig doelwit vormen voor vliegtuigbommen.
Kleine eenheden artillerie zijn aan elk regiment van de infanterie toege
voegd, aan ieder tank-regiment en aan de gemotoriseerde eenheden. De
vliegtuigen nemen een gedeelte van het werk van de artillerie over,
maar niet alles zij nemen de karweitjes op zich, die op langere afstanden
liggen dan de artillerie kan bereiken en vallen niet alleen de verdedigende
linies aan, maar ook hun verbindingen en de reserves die er achter
liggen. De vliegtuigen doen het werk dat de artillerie niet vlug genoeg
kan doen, omdat zij niet zoo vlug als de tanks in stelling kan komen
en van stelling kan veranderen. Maar de artillerie heeft nog steeds de taak
om een langdurigen weerstand te breken, en zoo vlug mogelijk op te trekken
met of achter de eenheden die zich door de verdedigende linies heenslaan.
Met hun gebruik van tanks hebben de Duitschers de Fransche theorie
onderste boven gegooid. De Fransche theorie was, dat de tanks de drie
mijlen per uur marcheerende infanterie-soldaat zou helpen bij het opruk
ken. De Duitschers gebruiken de gemotoriseerde, 30 mijl per uur rijdende
infanterie-manschappen om hun tanks voorwaarts te helpen, indien dit noo-
dig is. Wanneer hun tanks de een of andere barricade bereiken, waarmede
ze niet gauw genoeg af kunnen handelen, zooals een kanaal- of een rivier
stelling of een goed geconstrueerd anti-tank-kanaal, dan roepen zij de hen
begeleidende gemotoriseerde infanterie- en genietroepen op om deze linie te
passeeren, of het anti-tank-kanaal op te blazen dan wel er een brug over
heen te slaan. Ze roepen ook de duikbommenwerpers op, die aan hen toege
voegd zijn, en die er zich op toeleggen om de verdedigers tot op een halve
mijl afstand van het obstakel te vernietigen.
Motorisatie, èn dit nieuwe gebruik van vliegtuigen en tanks, vormen de
kern van de Blitz-taktiek. Er zijn nog andere dingen het gebruik van de
radio om de vlug optrekkende eenheden met elkaar in verbinding te hou
den, korte boodschappen, niet in code, die misschien inlichtingen aan den
vijand verschaffen, maar die betrekking hebben op zulke vlug veranderende
situaties, dat de tegenpartij toch geen tijd heeft om van deze inlichtingen
gebruik te maken. Voorts het gebruik van parachutisten en troepen die uit
de lucht landen om de achterhoede van de verdedigers te desorganiseeren,
en het gebruik van rookwolken op groote schaal.
De rook wordt over het algemeen niet gebruikt om de bewegingen van
de Duitschers zelf te verbergen en te dekken, doch zij wordt over de ver
dedigers uitgespreid op zóó'n manier dat deze hun doel niet meer kunnen
zien. Maar hoewel deze en andere factoren van groot belang zijn, zijn toch
het allerbelangrijkst van de Duitsche aanvallen de speerpunt van tanks, de
