1153 serve bataljon van elke brigade worden bemand. Deze enkele of dubbele linie van achterhoedeposten beschermt de artillerie die niet aan de „tank- proef'-eilandjes is toegewezen, en beschermt de manschappen, het trans port, de opslagplaatsen en den staf van de divisies. Het houdt alle kleine opdringende vijandige gedeelten, vooral 's nachts tusschen onze voorposten en tusschen de verdedigingseilandjes tegen. Het beschermt de achterhoede van de divisies tegen eiken vijandelijken luchtaanval. En het is klaar om weer nieuwe verdedigingseilandjes te bezetten en kanonnen en voorraden te beschermen, die niet weggevoerd kunnen worden ingeval van een heftigen aanval van de vijandelijke gepantserde machten. Aanval tegen een „webdefensie". Zoo'n aanval tegemoetziend, hoe kwijt dan deze verdedigende infanterie divisie zich van haar taak Deze tegenstandseilandjes zijn volkomen tegen tanks bestand of tenminste in die mate als bodem en mijnen ze kan maken. Het is een verspilling van tijd en een verspilling van tanks van de vijande lijke gepantserde eenheden om ze aan te vallen. De aanvallers hullen een paar eilandjes in rook, en concentreeren artillerie en bommenwerpers tegen andere eilandjes om zoo hun tanks er vlug door heen te krijgen, weg van het spervuur van deze gegroepeerde machten, die wapens naar alle kanten uitsteken op dezelfde wijze als een stekelvarken zijn stekels opzet. De vijandelijke tanks werken zich door het mijnenveld heen, ten koste van groote verliezen. Tegen den tijd dat ze de achterhoede en de reserves berei ken, hebben de mannen die deze posten innamen zich al naar een nieuw „stekelvarken" begeven. Deze tanks zijn ten koste van wat het wil, er door heen. Maar wat nu met de volgende? Wanneer een dergelijke tankaanval door een liniaire verdediging breekt, dan bevinden de troepen welke deze verdedigingslinie vormen, zich afge scheiden van eenheden aan hun linker- en rechterkant, en vinden ze hun posities omtrokken en trekken terug. Of indien ze niet terug trekken, houden ze blijkbaar stellingen bezet, zoo duidelijk zichtbaar, dat een geconcentreerd vuren van vijandelijke vliegtuigen en bewegende kanonnen hun vuur in een minimum van tijd tot zwijgen kan brengen, waardoor een weg gebaand wordt voor de gemotoriseerde infanterie om de vijandelijke tanks te volgen. Maar weerstandseilandjes worden niet zoo gemakkelijk gepasseerd. De troepen die ze innemen zijn op een rondgaande verdediging ingesteld en ma ken zich niet over hun flanken bezorgd omdat ze er nooit over piekeren dat ze flanken hebben. Deze troepen weten dat ze omringd zullen worden ze maken zich geen zorgen over het feit dat dit al inderdaad gebeurd is. En de stelling van elke kleine eenheid wordt niet verraden door een aanliggende eenheid. Ze brengen zooveel mogelijk schade toe aan de vijandelijke tanks, terwijl ze een waakzaam oog op de gemotoriseerde infanterie houden. Wanneer die infanterie er aan komt, dan voeren ze hun belangrijkste functie uitze dwingen den vijand uit zijn vrachtauto's te komen. Ze schieten het transport stuk en doen deze bliksemsnelle soldaten tot de snelheid van een slak ver tragen om als marcheerende soldaten tusschen de sterke stellingen door te dringen. Wat gebeurt er indien de tanks er niet door heen kunnen, maar in de infiltreerings-zone blijven om hun eigen infanterie vooruit te helpen? Dan doen ze precies dat wat ons anti-tank-geschut van ze verlangt. Deze kanon niers krijgen gewoonlijk niet genoeg tijd om de tanks aan stukken te schie ten voordat de tank-colonnes hun stelling bereiken. Maar hier zijn dan vijan delijke tanks die binnen het bereik blijven, terwijl ze niet in staat zijn om hun snelheid te gebruiken om het anti-tank-geschut, dat achter de beschut ting van boomen of muren of water of mijnen opgesteld staat, te verplette ren. Indien de vijandelijke tanks er niet in slagen om er zoo vlug mogelijk doorheen te breken, hebben ze in hun taak' gefaald.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1941 | | pagina 86