RUSSISCHE STRATEGISCHE OPVATTINGEN.
Onderstaande beschouwing over De strategie van het Roode
leger is ontleend aan de Indië Bode.
1158
komen, te komen tot nieuwe oorlogsmethoden, waartoe de nazi's, door hun
opvattingen en organisatie, nooit in staat zullen zijn om deze te begrijpen of
na te volgen.
Russische woordvoerders hebben herhaaldelijk den nadruk gelegd op het
feit, dat door het verloren gaan van grondgebied de vastberadenheid der
Sovjet-Russische troepen om den strijd voort te zetten, totdat de overwinning
zal zijn behaald, niet zal verslappen. Er zijn zeer zeker geen teekenen, dat
het moreel der Russen is aangetast door het falen om den vijand buiten de
Oekraïne te houden, lezen wij in de „Straits Times".
De wereld heeft vele malen moeten vernemen, dat het doel van de Rus
sische legerleiding niet is het verdedigen van stellingen, welke niet van
vitaal belang zijn, ten koste van een enormen prijs, doch dat de Duitsche
legers moeten worden vernietigd. Het hoofdmotief van de Russische propa
ganda is, dat de vijand moet worden vernietigd en dat het feit dat indien
de noodzakelijkheid dit met zich brengt, honderden, ja zelfs duizenden mijlen
grondgebied tijdelijk prijs moeten worden gegeven, op den duur weinig zal
uitmaken.
Wij weten, dat er neiging bestaat dergelijke verklaringen te vergelijken
met het aanbrengen van een suikerlaagje om een bittere pil.
Deze vorm van strategie is echter niet zoo maar haastig beraamd, als een
verontschuldiging voor het terugtrekken der Russische legers. In de be
palingen voor den dienst te velde van het Roode Leger, welke in 1936 werden
gemaakt, komt de volgende passage voor„De militaire operaties van het
Rooge Leger zullen erop gericht zijn, den vijand te vernietigen. Het fundamen-
teele doel der Sovjet-Unie in eenigen oorlog, welke ons wordt opgedrongen,
is het behalen van een algeheele overwinning en het omverwerpen van den
vijandDe vijand moet in al zijn stellingen worden ingesloten en daar
worden vernietigd".
Tot zoover het door de „Straits Times" uit de bepalingen voor den dienst
te velde van het Roode leger in 1936 aangehaalde.
Het blad is echter in zijn aanhaling niet volledig. Er stond in deze be
palingen voor den dienst te velde van het Roode leger nog iets anders te
lezen en wel dit
„Wanneer de Soviet-Unie in een oorlog wordt betrokken, zullen de Roode
heirscharen het eerst aanvallen en het zal hun taak zijn, den vijand op zijn
eigen grondgebied te verslaan.
Hiermede bereiken wij tevens, dat het niet ons grondgebied, doch dat van
den vijand zal zijn, dat van de verwoestingen van den krijg te lijden zal
hebben. Het grondbeginsel van de Sovjet-Russische strategie moet zijn Ver
nietigt den vijand op zijn eigen grond
Hierbij sluit hetgeen wijlen maarschalk Tsjoekatsjewski, den tijdens de
groote zuivering in eind 1937 begin 1938 door Stalin „gelikwideerden"
opperbevelhebber van de Russische legers in Europeesch-Rusland, placht te
verklaren, wonderwel aan.
Maarschalk Tsjoekatsjewki toch verklaarde steeds „Winnen of verliezen
is voor ons geen probleem meer. Wij hebben landstrijdmachten opgebouwd,
sterk genoeg om tegelijkertijd offensieven te ontketenen aan onze Westelijke
en Oostelijke grenzen. Onze eenige bezorgdheid is, hoe wij onze schade op
eigen gebied zoo gering mogelijk kunnen houden."
Dit klinkt dus wel eenigszins anders, dan hetgeen in het voorgaande door
de „Straits Times" werd aangehaald. Het prijs geven van honderden, ja zelfs
van duizenden mijlen grondgebied door de Roode legers, stond heelemaal
niet in het programma, integendeel.
