1162
men ze onopvallend in kleerkasten, afvalbakken of ruimen van vrachtsche
pen laten glijden. Na een bepaalden tijd ontploffen ze en ontbranden met
een felle vlam.
Ontworpen om samen met deze hulzen te worden gebruikt, is een chemisch
product, dat ontbrandt en zich verspreidt wanneer het met water in aan
raking komt. Het kan los worden uitgestrooid in gebouwen, die men door
brand wil vernietigen. Een klein brandje, dat in de buurt uitbreekt, brengt
de brandweerlieden in actie, die zonder het te weten, de vlammen met hun
stroomen water uitbreiden. Vooral op vrachtschepen is dit middel zeer werk
zaam gebleken.
Van saboteurs, die branden stichten, kan men verwachten dat zij brand-
bluschmiddelen zullen beschadigen of brandslangen zullen stuk snijden.
Brandbluschapparaten kunnen worden geledigd of gevuld met ontvlambare
vloeistoffen. Waterpompen en automatische sproeiers kunnen worden vernield.
Waterhydranten en pomp-installaties, zelfs waterleidingbuizen en brandweer
wagens zijn evenzoovele belangrijke objecten voor sabotage. Een geliefde
truc is, valsch brandalarm te maken ten einde de brandweer te roepen
naar ver van den eigenlijken brand verwijderde plaatsen.
Ook op het gebied van springstoffen zijn er kunstige nieuwe uitvindingen.
Een van de knapste bestaat uit een getrouwe copie van een blikje conserven.
Het was speciaal voor scheepskombuizen bestemd, maar is even doeltreffend
in een fabriekscantine. Wanneer de kok het blikje opent, ontploft het.
Een ander is vermomd als een groente, meestal een kool, die in een of
andere provisiekamer kan worden gezet. Dan is er nog een derde soort
gemaakt in den vorm en de kleur van een stuk steenkool. Dit zijn allemaal
variaties van de welbekende „helsche machine", de tijdbom.
Als een illustratie hoe ver de saboteurs wel gaan, is de ondervinding van
een vooraanstaand burger die niet lang geleden in een vreemde haven embar-
keerde. Toen hij de bagage nakeek, die naar zijn hut was gebracht, vond hij
er een reistasch bij, die hij niet herkende en toch van zijn naam en adres
was voorzien. De autoriteiten werden gewaarschuwd. Zij ontdekten, dat de
tasch een tijdbom bevatte, in kleeren verpakt. Zij zou hebben moeten ont
ploffen wanneer het schip goed en wel op zee was.
Toch zijn dit nog maar ruwe methoden, vergeleken bij de „cracker", een
klein instrument dat op een gewone bougie lijkt. Wanneer ze in de vliegtuig
motor wordt geschroefd, kan de machine opstijgen en een groote hoogte
bereiken, voordat die bougie ontploft door de groote hitte. De vlam is groot
genoeg om de benzinedampen te doen ontbranden en een gedwongen landing
te veroorzaken, waarschijnlijk met de vernieling van de machine en den dood
van haar passagiers als gevolg.
Het gebied van industrieele sabotage is grooter geworden met de invoering
van verscheidene nieuwe slijpschijven voor machines, en chemicaliën voor
voltooide producten. Een er van is het gebruik in kleurstoffen van een zuur,
dat snelle slijtage van stoffen veroorzaakt. Daar belangrijke artikelen als para
chutes, vliegtuigbekleedingen, drijfriemen patroonbanden, uniformen en
dekens hoofdzakelijk of heelemaal van stoffen zijn gemaakt, komt dit zuur
erg in de gunst van handige saboteurs.
We kunnen honderden incidenten opnoemen, welke de noodzakelijkheid
aantoonen, al onze industrieën te beschermen. Dat zij in voortdurend gevaar
verkeeren, meer van de zijde van goed geleide krachten dan van persoon
lijke ontevredenen, wordt duidelijk bewezen door twee documenten, die
onlangs door de F.B.I. uit buitenlandsche bron werden ontvangen.
Elk van deze documenten is een memorandum van instructies voor sabo
teurs. Van een werd gezegd, dat het Nazi-bronnen afkomstig was het andere
is van communistischen oorsprong. Toch zijn ze gelijkluidend, in bewoording
en in zinsbouwZij houden hoofdzakelijk verband met de sabotage van
spoorwegen en beginnen als volgt
„Ten einde het successievelijk in het ongereede brengen van de spoorwegen
in door troepen bezette gebieden voor te bereiden, geven wij u, voor het