reld. In 1665 onder Spaansch beheer genomen, werd het in 1898
na den Spaansch-Amerikaanschen oorlog aan de V.S. overgedra
gen. De overige 16 eilanden van de Marianen-groep verkocht
Spanje aan Duitschland.
Guam is vulkanisch, ongeveer 50 km lang en gemiddeld 10%
km breed. Het n. gedeelte bestaat uit een hoogvlakte, 60 150
m hoog. Het z. deel is heuvelachtig met een maximum hoogte
van 400 m. De meeste riviertjes monden uit aan de oostkust. Een
groot deel van het eiland is met oerwoud bedektoverigens wor
den op den vruchtbaren bodem suiker, rijst, groenten en vruch
ten gekweekt. Zeevisscherij is een middel van bestaan van de
oorspronkelijke bevolking, de Chamorros. Het is een goedig, mee
gaand volk, met een neiging tot indolentie. Onder het Spaansche
bewind liep het zielental van 55.000 terug tot 9.000. Onder het
Amerikaansche bestuur, dat onveranderlijk door zeeofficieren is
uitgeoefend, nam de bevolking toe van 9.000 in 1899 tot 22.000
in 1939. Een ongezocht gevolg van den verbeterden levensstan
daard is, dat de Chamorros volkomen loyaal zijn.
Om het geheele einland heen loopen koraalriffen, slechts op
enkele plaatsen onderbroken. Op die plaatsen zijn de visschers-
havens ontstaan. De voornaamste haven is Port Apra aan de
westkust, een groote baai, versperd door koraalbanken en riffen.
Om deze haven te gebruiken als ankerplaats voor een groote vloot,
zouden belangrijke verbeteringen moeten worden aangebracht.
Zoo zouden de banken en riffen in de haven moeten worden ver
wijderd en er zou een ongeveer 5 km lange zeedijk moeten wor
den gebouwd voor het verschaffen van een veilige ligplaats tij
dens de veelvuldig voorkomende orkanen. Genoemde verbete
ringen zijn echter zeer wel uitvoerbaar, terwijl het eiland door
het geringe aantal landingsplaatsen en de natuurlijke gesteldheid
van de oppervlakte bovendien gemakkelijk is te verdedigen.
Het was alweer admiraal Mahan, die de strategische beteekenis
van Guam duidelijk in het licht stelde. Een eerste klas vlootbasis
op dit eiland, gevoegd bij een overmachtige vloot, zou het opslui
ten van de Japansche vloot in haar thuiswateren beteekenen.
Daardoor zou de potentieele steun ontvallen aan elke te Tokyo
beraamde agressie in het w. en z.w. van den Pacific, van zoodanige
plannen zou derhalve geen sprake meer kunnen zijn. Men bezie
slechts den streeplijn-cirkel op de schetskaart. Alle Japansche
bases en alle belangrijke zeewegen in evengenoemd deel van den
Stillen Oceaan zouden worden beheerscht door een op Guam ge
baseerde slagvloot.
Waarom hebben de V.S. dit strategisch zeer belangrijke eiland
niet uitgebouwd tot een basis voor de slagvloot Reeds vóór
1914 waren op papier plannen voor de versterking van Guam
gereed, doch om verschillende, hier weinig ter zake doende, rede-
1) Zie inzet van de schetskaart.
1176
