Britsche invloedssfeer in den Zuid-Pacific als met een deksel
binnen bepaalde ruimten houdt, is de reeks gevormd door de
Bonin- en Mandaat-eilanden.
De Bonin-eilanden werden in 1543 ontdekt door den Spanjaard
Villalobos en 50 jaren later opnieuw door den Japanner Ogasawara
Sadayori. Sedert het begin van de 19de eeuw deden Ameri-
kaansche walvischvaarders ze geregeld aan. In 1853 bezocht de
bekende Commodore Perry met 2 Amerikaansche oorlogssche
pen de ongastvrije eilanden. Vóór 1875 toonden de Japanners
weinig belangselling voor de Bonin-groep, doch toen in dat jaar
een Britsch plan, de groep de annexeeren, bekend werd, zond
men er een officieel persoon heen, die in November 1875 de
Bonin-eilanden uit naam van den Japanschen Keizer in bezit
nam. Sedert is de naam naar den tweeden ontdekker gewijzigd
in Ogasawara.
De groep bestaat uit vulkanische eilanden een van de groot
ste is Peel-eiland, waarop de voornaamste haven Port Lloyd ligt.
Deze haven is klein, doch biedt in nautisch opzicht een goede
beschutting. Aangenomen mag worden, dat een kruisersteunpunt
en vliegtuigsteunpunten aanwezig zijn.
Verder naar het zuiden bevindt zich in de Marianen het Japan-
sche steunpunt Saipan, gelegen op 280 km n. van Guam en be
halve Port Apra op laatstgenoemd eiland de eenige belangrijke
haven van deze groep.
Van Saipan splitst de steunpuntenreeks zich in twee takken
de eene wijst in z.o. richting naar Nederlandsch-Indië en bevat
de versterkte punten op Yap en in de Palao-eilanden, de andere
loopt in z.w. richting over de Carolinen naar de Marshall-eilan
den en wijst naar het midden van de Amerikaansche verbindings
lijn Hawaii-Samoa.
Tot de Carolinen behoort het steunpunt Troek of Hogolu, gele
gen op de grootste groep eilanden. Zooals reeds eerder werd ver
meld, behooren de Marianen, Palao, Carolinen en Marshall
eilanden tot het mandaat over deze ex-Duitsche bezittingen, dat bij
den Vrede van Versailles aan Japan werd toegewezen. Troek is
eigenlijk een reuschtige lagune, ongeveer 65 km breed en lang,
bezaaid met rotsachtige eilandjes. Het binnenwater kan door zes
of meer toegangen ieder diep genoeg voor slagschepen wor
den bereikt, doch het navigeeren is moeilijk.
Andere steunpunten in de Carolinen-groep zijn Ponape, onge
veer 800 km o. van Troek gelegen, en Kuseie. Ten slotte ligt in
de Marshall-groep het versterkte eiland Jaluit.
Het Japansche steunpuntennet vormt een indrukwekkend ge
heel. De strategische waarde van dit schaakbord van versterkte
punten in een oorlog tegen het vereenigd democratische „front"
zal in een volgend artikel worden belicht, waarbij evens gelegen
heid zal zijn, te wijzen op de beteekenis van de Russische vloot-
en luchtbasis Wladiwostok. (Wordt vervolgd.)
1180
